Chyba każdy z nas przeżył nieszczęśliwą miłość. Silne uczucie łączące dwie osoby, które kiedyś były dla siebie całym światem, nagle dla jednej ze stron przestaje być ważne. Osoby, które przeżyły ból rozstania wiedzą, jak trudno jest wrócić do normalnego życia. Nieszczęśliwa miłość powoduje, że tracimy chęć do życia, nic nas nie cieszy, każda rzecz przypomina nam kochanka. Miejsca, które wspólnie odwiedzaliście, przywołują bardzo bolesne wspomnienia. Zadajemy sobie pytanie: jak żyć dalej? Jak uleczyć zranione serce? Jak zapomnieć o miłości, która zamiast uszczęśliwiać, przynosi ból i cierpienie? Co zrobić, gdy nieodwzajemniona miłość stanie się naszym udziałem?
1. Życie w samotności
Trudno jest przejść do porządku po rozstaniu z ukochanym. W domu myślimy o nim, w pracy i w szkole także, nie możemy się skupić, nie mamy apetytu i często zamykamy się w sobie. Nie ma uniwersalnego sposobu na odkochanie. Trzeba przebrnąć przez ten czas i nauczyć się żyć dalej. Postarajmy się wypełnić lukę, jaką zostawiła po sobie ukochana osoba, znajdźmy sobie nowe hobby lub powróćmy do starego, spędzajmy więcej czasu ze znajomymi i rodziną, udzielajmy się towarzysko. Możemy spróbować okazać miłość osobom, które tego bardziej od nas potrzebują, np. przez zostanie wolontariuszem. Z pewnością spotkamy się z otwartymi sercami innych ludzi, liczących na nasze wsparci
2. Nieodwzajemniona miłość
Często w życiu bywa tak, że obiekt naszych westchnień nie jest świadomy tego, jakimi darzymy go uczuciami bądź też nie odwzajemnia naszego uczucia. Nieodwzajemnione uczucie może wywołać tęsknotę, frustrację i przygnębienie, a te mogą okazać się trudne do pokonania. Dużo czasu spędzamy na myśleniu o obiekcie naszych uczuć i wyobrażamy sobie, jakby to było, gdybyśmy byli razem.
W przypadku nieodwzajemnionego uczucia zbawienny bywa czas, który sprawi, że zaczniemy patrzeć na to z innej perspektywy. Nie można tak po prostu wyleczyć się z miłości do kogoś. Postarajmy się otoczyć przyjaciółmi i skorzystać z ich pomocy w odzyskaniu kontroli nad swoim życiem. Rozmowa z bliskimi może pomóc w zrozumieniu, że świat nie kończy się na tej jednej osobie.
3. Jak się odkochać?
Ludzie podczas rozstania odczuwają to, co najgorsze. Dla większości z nich jest to najboleśniejsze uczucie, jakiego doświadczyli w życiu. Kochając kogoś, nagle przeżywamy jego niespodziewane odejście i jesteśmy zmuszeni się odkochać. To nie jest łatwy okres, ale można coś zrobić, aby było nam łatwiej. Jak żyć samemu?
Nie trzeba się śpieszyć. Zapomnieć nie da się w tydzień, dwa lub nawet miesiąc. Powoli jednak każdego dnia zaczniesz myśleć o tej osobie coraz mniej.
Przypomnij sobie te wszystkie straszne rzeczy, które twój eks robił i mówił w ciągu waszego związku, w szczególności w trakcie jego rozpadu. Im bardziej skupisz się na złych rzeczach, tym łatwiej będzie ci zapomnieć.
Pozbądź się wszystkiego, co przypomina o twoim eks. Umieść wszystko w pudełku i włóż je gdzieś do szafy lub oddaj bliskiej osobie.
Poświęć trochę czasu na pracę nad sobą. Im więcej czasu i energii poświęcasz na własne pragnienia i potrzeby, tym mniej skupiasz się na kimś, kto nigdy nie zasłużył na bycie z tobą. Zrób wszystkie te rzeczy, które zawsze chciałaś zrobić, ale nigdy nie mogłaś.
Nieodwzajemniona miłość to trudne doświadczenie, które jednak na swój sposób wzbogaca nas duchowo. Dlatego będąc w takiej sytuacji, warto pamiętać, że ten dotkliwy ból prędzej czy później minie, pomagając jednocześnie człowiekowi zrozumieć, czym jest prawdziwa miłośći
4. Uczucie miłości
Miłość jest pięknym i niezwykle silnym uczuciem. Ludzie, którzy kochają, zyskują nową energię, mają siłę i zapał do aktywności. Obiekt uczuć zajmuje bardzo wysokie miejsce w hierarchii wartości zakochanej osoby. Uczucie to potrafi uwznioślać, pobudzać do działania, wpływać na reakcje i zachowanie. Miłość wywołuje euforię, szczególnie gdy jej obiekt jest w pobliżu. Przebywanie z ukochaną osobą jest spełnieniem marzeń zakochanego.
Odrzucenie przez osobę darzoną uczuciem jest powodem silnego stresu i zmian emocjonalnych. Trudno jest zrozumieć, dlaczego ktoś przez nas uwielbiany i darzony najwyższą czcią staje przeciwko nam, gardzi takim uczuciem i odwraca się od nas. Powoduje to powstanie trudnych myśli oraz pogorszenie stanu psychicznego. Nie ma do tej pory lekarstwa, które mogłoby wpływać na stan osoby, której miłość została odrzucona.
Uczucia miłości nie udało się do tej pory okiełznać. Wiadomo, że jest emocją złożoną, silnie wpływa na mózg zakochanego, zmienia jego zachowania oraz system myślenia. Powiązana jest bardzo silnie z przywiązaniem oraz pociągiem seksualnym i namiętnością. Dzięki miłości możemy cieszyć się wspaniałymi dziełami literackimi, muzycznymi czy innego rodzaju artystycznym wyrazem uczuć.
Zaangażowanie się w działania mające na celu uwiedzenie i zauroczenie wybranki lub wybranka wiąże się z dużymi kosztami energetycznymi. Natura i w tym wypadku znalazła rozwiązanie. Widok ukochanej osoby silnie pobudza ośrodek nagrody, przez co wzrasta poziom szczęścia i odczuwana jest euforia. Dlatego można powiedzieć, że miłość i zakochanie działają jak narkotyk. Jednak odrzucenie miłości przez tę jedyną czy tego jedynego jest bardzo dużym ciosem, który niweczy wszystkie podjęte działania i starania. Zdrada ukochanej osoby i nieodwzajemnienie miłości burzy cały światopogląd zakochanego, powoduje powstanie wielu trudnych emocji oraz myśli. Poczucie pustki jest także charakterystycznym odczuciem związanym z odrzuceniem. Wówczas okazuje się, że miłość, która uskrzydlała i dodawała energii, teraz powoduje poczucie straty.
5. Odrzucenie miłości
Nieodwzajemniona miłość wiąże się z silnymi uczuciami. Można by uznać, że przeciwieństwem miłości jest pustka. Jednak badania naukowców wykazały, że w momencie odrzucenia miłości rodzą się przede wszystkim nienawiść oraz wściekłość. Te uczucia, podobnie jak miłość, mają bardzo wyrazisty i silny charakter. Zdaje się, że osoba owładnięta nimi jest niepoczytalna.
W pierwszym etapie odrzucenia przez wybranka serca pojawia się ból, poczucie niezrozumienia i niesprawiedliwości. Są to bardzo trudne emocje – wpływają na pogorszenie się stanu psychicznego. Za sprawą tych emocji najszczęśliwsza osoba na świecie (zakochany) staje się w jednym momencie wrakiem człowieka (kiedy zostaje odrzucone jej uczucie). Nie potrafi sobie z tym poradzić, czuje bezsens swojego istnienia, całym swoim ciałem i umysłem odczuwa ból i cierpienie. Odczucia są bardzo podobne do tych, kiedy umiera bliska osoba. W pewnym sensie nieodwzajemniona miłość staje się swego rodzaju stratą kogoś bardzo bliskiego. Dlatego w tym czasie można zaobserwować podobne zachowania, jak u osób w początkowych stadiach żałoby.
Kolejny etap przynosi fazę frustracji i pogłębiania się rozpaczy. Nadal głównym czynnikiem motywującym do działania są silne emocje. Niezrozumienie dla całej sytuacji jest coraz większe, a odrzucony nie jest w stanie znaleźć dla niego racjonalnego wytłumaczenia. Emocje są tak silne, że zaczyna budzić się w takiej osobie gniew i wściekłość. Jest ona spowodowana odrzuceniem miłości, ale niekoniecznie skierowana na osobę, która je odrzuciła.
W tym czasie każda osoba, która staje na drodze odrzuconego, jest potencjalnym zagrożeniem i możliwością rozładowania napięcia emocjonalnego. Dlatego też złość zostaje przeniesiona na inny obiekt, czyli każdą osobę w pobliżu, która w jakiś sposób sprowokuje nieszczęśliwie zakochaną czy zakochanego. Wybuchy złości nie są spowodowane złymi intencjami. Zwykle napięcie w osobie odrzuconej jest tak silne, że wyładowuje się ona na innych osobach, mimo że jej wściekłość skierowana jest na konkretną osobę.
6. Jak pogodzić się z odrzuceniem?
Ludzie cierpiący z powodu nieszczęśliwej miłości czasem nie podejmują żadnych działań, żeby poradzić sobie z trudnymi emocjami, a metoda przeczekania nie pomaga, tylko wydłuża czas cierpienia. Warto zmierzyć się z problemem, a nie zamiatać go pod dywan. Ważne, by znaleźć kogoś, komu możesz opowiedzieć o swoim uczuciu. Może to być matka, przyjaciółka, koleżanka, terapeuta, który spojrzy na sprawę fachowo. Którąkolwiek opcję się wybierze, ważne by znaleźć kogoś, komu można się wypłakać czy powiedzieć o swoim cierpieniu, o swoich uczuciach i frustracjach. Bo wypłakanie, wygadanie pozwala uwolnić się od nadmiaru emocji. Dopiero kiedy będziesz w stanie spojrzeć na sprawę z dystansu, będzie można poradzić sobie z problemem i podnieść się z trudnych uczuć. Niezależnie od powodu niemożności ułożenia sobie życia z tym, którego kochasz, warto zacząć być „zdrowym egoistą”! Nie decyduj się na półśrodki! Zadbaj o siebie. Jeżeli uznasz, że nie poradzisz sobie, gdy będziesz nadal widywała obiekt swoich westchnień, nie wahaj się i zerwij – albo przynajmniej mocno ogranicz – z nim kontakt. Znajdź nowych znajomych, odkryj jakąś pasję, której poświęcisz więcej czasu.
Dopiero po pewnym czasie, który jest indywidualny dla każdego, frustracja powoli cichnie i do głosu zaczyna dochodzić rozum. Czas ten jest zróżnicowany ze względu na wiele czynników: cechy osobowości, siłę uczucia, wiek, płeć itp. Kiedy uczucia zaczynają przygasać, do odrzuconej osoby docierają myśli, które „tłumaczą”, dlaczego została odrzucona. W zależności od osobowości danej osoby ich charakter jest różny. Również otoczenie jest w stanie wtedy dotrzeć do takiej osoby i wytłumaczyć jej na różne sposoby, dlaczego doszło do takiej sytuacji. W tym czasie liczy się również wsparcie przyjaciół i bliskich. Jest to czas stabilizowania się emocji oraz powrotu do równowagi stanu psychicznego.
Jak już zostało wspomniane, uczucie miłości może dawać niesamowitą energię i siłę, ale może też być najcięższą karą i ciężarem. Jest jednak tak silnym uczuciem, że w momencie odrzucenia jej człowiek robi wiele rzeczy, których normalnie nie mógłby lub nie chciałby zrobić. Nieszczęśliwie zakochani od wieków popełniają samobójstwa z powodu niemożności bycia z obiektem uczuć. Również od zarania dziejów znane są zabójstwa z powodu odrzucenia miłości. Także gwałty i rozboje są powodowane niejednokrotnie odrzuceniem przez ukochaną osobę. Zatem miłość ma także swoje ciemne oblicze. Może pozwalać tworzyć piękne dzieła, rozwijać się, ale za jej sprawą można również niszczyć i mordować.
Bibliografia
Augustynek A., Wstęp do psychologii, Difin, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7251-992-4.
Klimasiński K., Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000, ISBN 83-233-1414-4.
Myers D., Psychologia, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2003, ISBN 83-7150-695-3.
Wojciszke B., Psychologia miłości, GWP, Gdańsk 2009, ISBN 978-83-7489-254-4.
Emilia Brudzyńska, Ewa Janeczko, psycholog Arleta Balcerek,