Wpływ emocji i psychiki na stan zdrowia człowieka.
Wybrane zagadnienia psychosomatyki w połączeniu z refleksologią

„Kto nieustannie nie dosłyszy tego, co słyszalne, i przeocza to, co widzialne, ten nie powinien się dziwić, że któregoś dnia straci umiejętność i słyszenia, i widzenia”.

„Kto nie potrafi pracować nad sobą, nad tym zacznie pracować los”

„Wiedza ustala fakty, a wiara je tworzy”

Sto lat temu nikt nie przypuszczał, że medycyna konwencjonalna osiągnie tak wysoki poziom rozwoju. Nauki medyczne likwidują bakterie, znajdują lekarstwa na śmiertelne niegdyś choroby. Rozwój nauki i medycyny mógłby świadczyć o tym, iż współczesny człowiek powinien być zdrowszy niż kiedykolwiek. Ale czy tak jest naprawdę? W rzeczywistości nęka nas coraz więcej dolegliwości i ludzkość nigdy nie była tak chora jak w czasach współczesnych. Jesteśmy coraz słabsi, mamy mniej energii, ogromna część naszej populacji ma problem ze snem i znalezieniem swego miejsca w życiu. Czy rozwój techniki i nauki czyniąc nasze życie „wygodniejszym” na pewno nas ludzi uszczęśliwił? Czy może jednak oddalił od nas samych? Prawda jest taka, że dla większości z nas życie jest cięższe niż 20-30 lat temu. Pośpiech, stres, pogoń za pieniądzem, polepszeniem jakości życia i swego wizerunku w oczach otoczenia zawładnęły naszym sposobem myślenia. Coraz częściej dopadają nas osłabienia i różne dolegliwości. Jak wielu z nas zastanawia się skąd się wzięła choroba i czym jest zdrowie? Raczej lubimy przerzucać odpowiedzialność za swe zdrowie na czynniki zewnętrzne, a świat medyczny bardzo nam w tym pomaga, lecząc skutki a nie przyczynę. Ludzie zwalają chorobę na pech, zły los, atak wirusów czy bakterii, inni na karmę lub na karę za złe postępowanie. Jeszcze inni powiedzą nie tak się ubrałem, stanąłem w przeciągu, ktoś kichnął obok mnie.

Współczesna zachodnia medycyna podzieliła nasze ciało na szereg składowych części i zajmuje się każdą z nich osobno. Lekarz na ogół nie zapyta o sposób żywienia, tryb życia, stres, sytuację rodzinną czy zawodową. Zachodnia medycyna konwencjonalna zajmuje się tylko ciałem zapominając o emocjach, umyśle, a co dopiero o duszy. Natomiast dawniej lekarz był kapłanem czy też szamanem i patrzył na człowieka całościowo. Takie całościowe, holistyczne spojrzenie na funkcjonowanie człowieka i świata wprowadzone zostało do naszej kultury dopiero w XX wieku. Holistyczne spojrzenie na świat i człowieka mówi, iż wszystko jest podzielone na układy, które współpracują ze sobą i między którymi przepływa energia. Tak więc każda część naszego ciała jest odrębną całością, ale jednocześnie nie istnieje bez pozostałych i połączenia ze światem zewnętrznym. We wschodniej tradycji te prawidłowości znane są od zarania dziejów. Równowaga różnych sił i pierwiastków w naszym świecie wewnętrznym i zewnętrznym jest bardzo ważna, a choroba jest spowodowana zachwianiem tej równowagi lub problem związany z energią w poszczególnych obszarach: zbyt dużą lub zbyt małą, albo blokadą w jej krążeniu.

Jeśli chcemy jednak odpowiedzieć na pytanie czym jest choroba pomyślmy najpierw:

Czym dla nas jest zdrowie?

Zdrowie bowiem nie jest brakiem choroby.

Zdrowie nie jest zabezpieczeniem się przed bólem i cierpieniem. Zdrowie to aktywne harmonizowanie się ze swoim środowiskiem, cieszenie się życiem razem z innymi ludźmi, chęć do nieustającego rozwoju i aktywności twórczej.

Człowiek zdrowy spełnia następujące warunki:

1. Nigdy nie jest zmęczony. Nie narzeka na zmęczenie. Po krótkim odpoczynku i nocnym śnie jest wypoczęty.
2. Ma dobry apetyt. Apetyt nie tylko na jedzenie, ale także na seks, zdobywanie nowych doświadczeń, wiedzę, apetyt na zdrowie, aktywność, pracę, wolność i szczęście.
3. Dobrze śpi. Sen ma krótki i głęboki, dający odpoczynek i świeżą energię.
4. Ma dobrą pamięć.
5. Nigdy nie jest zły. Rozumie porządek świata i żyje z nim w harmonii, nie ma powodów by być złym. We wschodniej medycynie złość związana jest ze złym funkcjonowaniem wątroby.
6. Jest radosny i witalny. Postawa i sposób odnoszenia się do świata i ludzi winny być pełne radości, serdeczne, optymistyczne, z humorem. Pozytywny sposób myślenia winien promieniować na wszystkich wokoło. Radość jest naturalnym efektem dobrego zdrowia i prawidłowego codziennego odżywiania.
7. Jest zawsze wdzięczny i doceniający. Zdrowy człowiek winien być wdzięczny za to co go spotyka. Doświadczanie trudności daje szansę dokonania zmian w życiu. Także choroba pozwala uczyć się i rozwijać. Wszystko się zmienia. Nawet jeśli jesteśmy chorzy fizycznie, to jesteśmy zdrowi jeśli uświadomimy sobie, że to w nas jest przyczyna choroby.

Zdrowie nie jest stanem statycznym. Balansujemy ciągle między zdrowiem i chorobą. Dzięki temu możliwy jest rozwój. Zdrowie jest tendencją, bardziej kierunkiem niż celem.

Zdrowie to jedność naszych natur: emocjonalnej, psychicznej, duchowej i umysłowej.

Odpowiedzmy sobie teraz na pytanie: czego potrzeba nam najbardziej byśmy mieli siłę do działania? Co nami kieruje? Wiele osób powie młodość!!! Ale czy młodość to zawsze energia? Czy można dobrze i skutecznie działać bez doświadczenia? Prawdziwym odzwierciedleniem zdrowia jest bowiem witalność, która tak naprawdę od wieku nie zależy. W każdej chwili można pielęgnować, umacniać i kształtować swą energię życiową. I każdy z nas będzie to robił inaczej, bo każdy ma inne cele, inną ścieżkę i inne zadania do wykonania. Po prostu inny organizm.

Pojedyncza istota ludzka jest władcą olbrzymiego wszechświata, wszechświata własnego ciała. Nasze ciało ma około 100 bilionów komórek, a każda komórka jest dla siebie galaktyką, składającą się z mnóstwa atomów. Każdy atom jest równy układowi słonecznemu z centralnym słońcem (jądrem atomu) i planetami w postaci protonów, elektronów i neuronów. Ty jesteś jedynym myślicielem w tym gigantycznym królestwie. Każda najmniejsza myśl bowiem to sygnał, który dociera do świadomości każdej pojedynczej komórki ciała, decydując o jej stanie-zdrowiu czy chorobie. Tak więc bądź władcą swego ciała. Ty tworzysz swój los i tylko ty możesz go zmienić.

A więc o czym chce powiedzieć nam choroba? Powtórzmy więc raz jeszcze, iż większość ludzi uważa, że to zły los, przypadek, czynniki zewnętrzne spowodowały złe samopoczucie. Ale tak naprawdę kiedy pojawia się objaw choroby to już jest tylko cielesny wyraz dysharmonii stanu naszej świadomości. Ciało jest projekcją naszej świadomości, jest ekranem, a świadomość rzutnikiem. To nasze myśli tworzą film. A więc jeżeli świadomość samego siebie jest bez zarzutu to nie ma potrzeby choroby.

Choroba mówi „nie jesteś tym, kim jesteś w rzeczywistości, zmień coś”

Choroba to cielesny wyraz braku całości i informacja jak stać się jednością z samym sobą.

Być może wielu osobom będzie trudno to zaakceptować, lecz choroba może stać się naszym przewodnikiem, drogą powrotu do właściwego, prawdziwego „ja”, wezwaniem do zmiany sposobu myślenia.

I tu pewnie część osób zdziwi się i zaprotestuje: jak to zmiana sposobu myślenia? To niemożliwe? A co niby miałbym zmienić? I jak to zrobić? Bardzo często uświadomienie przyczyny budzi w nas bunt i sprzeciw, gdyż rozwiązanie wymaga zmiany podejścia do ciała, umysłu i ducha, zmiany sposobu patrzenia na nas samych, otaczający świat, a w konsekwencji nawet bywa zmiany sposobu życia.

Choroba zawsze chce nam cos przekazać, pomóc w znalezieniu właściwego kierunku, zobaczeniu co nie służy naszemu życiu. Jeśli zignorujemy pierwsze symptomy los na ogół za jakiś czas pokaże nam konieczność pracy nad sobą w jeszcze boleśniejszy sposób. Proces leczenia to sygnał do zmiany naszej drogi. Stały powrót do harmonii wymaga nieustającej pracy nad ciałem, rozumem i duszą.

Wyleczenie nie oznacza w większości przypadków powrotu do stanu poprzedniego.

Prawdziwe korzenie zjawiska zwanego chorobą związane są z przepływem energii przez nasze ciało. Fizyka kwantowa opisuje organizm jako pole energii, potwierdzając hipotezy na temat energetycznych ciał człowieka. Choroba to zaburzenie naturalnej równowagi energetycznej człowieka. W celu wyrównania takiego zaburzenia należy uświadomić sobie jaka energia kryje się za tym procesem, przez co została wywołana, co chce uzyskać i w jaki sposób mogę powrócić do stanu energetycznej równowagi. Nasze ciało jest w stanie pokazać nam i pomóc zrozumieć życie i samego siebie.

Ciało nieustannie wysyła nam wiadomości nie tylko przez ból, chorobę, lecz także mimikę, sposób chodzenia, gestykulację. Ciało pokazuje nam kim naprawdę jesteśmy i jak mamy zmieniać nasze życie. Stań przed lustrem, spójrz na siebie. Przyjrzyj się dokładnie i powiedz: tak to jest moje ciało. Ale czy to tylko ciało? Jest jeszcze świadomość, myśli, czucia, pamięć. One kierują naszym ciałem.

Jak czuje się twoje ciało kiedy jesteś zadowolony, szczęśliwy, myślisz pozytywnie? A co się dzieje kiedy wątpisz, czujesz się słaby, mniejszy, myślisz, że nie podołasz?

Emocje sterują naszymi gruczołami, a te z kolei poprzez wydzielanie określonych substancji sterują naszym ciałem.

Wszystkie wykonywane przez nas czynności składają się z następujących etapów:

1. myśli i wyobrażenia opracowują plan działania;
2. realizacja planu-poziom cielesny, podniesienie ciśnienia krwi, tętna, aktywacja układu krążenia;
3. zwiększona aktywność nerwów;
4. pobudzenie mięśni-wykonanie czynności.

 Umysł i ciało

Każdy zna sytuację, kiedy przed ważnym spotkaniem czy egzaminem nie można przestać o nim myśleć. W głowie pojawiają się różne scenariusze wydarzeń, plany dotyczące tego, co powiedzieć i jak się zachować. Towarzyszą temu zwykle silne emocje: podniecenie, niepokój, niepewność, strach. Zarówno myśli, jak i emocje są przejawem funkcjonowania psychiki, ale ich skutki odczuwa także ciało. Mogą pojawić się takie objawy jak: przyspieszony oddech, szybsze bicie serca, ból brzucha, biegunka, dreszcze, i wiele innych. W tym przypadku nastawienie i emocje wpływają na ciało.

Jeśli jeszcze mamy wątpliwości pomyślmy, co wpływa na nasze zachowania? Kiedy się czerwienimy? A kiedy podskakujemy do góry? Czy serce staje nam w gardle? Czy czujemy jak kark nam sztywnieje? Co się dzieje jak się boimy, a co jak radujemy? O czym świadczy płacz? Od czego zależy szczęście? Kiedy przewraca nam się w żołądku?

Mowa ciała jest zawsze skutkiem, a nie przyczyną, choroba to nie przypadek czy pech to wynik naszych myśli, postaw, stosunek do innych i samego siebie. Ból natomiast jest ostatnim sygnałem ostrzegawczym.

Siła twego ciała uzależniona jest od siły umysłu i ducha. Przekonuje o tym następujący eksperyment: stan z osoba towarzyszącą i wyciągnij rękę pod kątem prostym do tułowia. Teraz poproś twego partnera by naciskał twą rękę chwytając za przegub w kierunku podłogi, a ty stawiaj opór. Tak możesz mierzyć siłę twego ciała. Jeśli w momencie ucisku myślisz, że jesteś silny, zdrowy, zadowolony twa ręka będzie silna. Jeśli pomyślisz o problemie czy chorobie lub trudnościach życiowych osłabniesz. Lecz jeśli powiesz „jestem doskonałą świadomością” będziesz cały czas silny, ukorzenisz się w centrum siebie.

Zachodni lekarze dopiero zaczynają wykorzystywać zjawisko nazywane psychoneuroimmunologią (PNI) – umysł i ciało mogą na siebie wzajemnie oddziaływać. Znaczenie emocji w procesie uzdrawiania jest bardzo istotne. Depresja i gniew są najbardziej znanymi problemami. Efekty naszych stanów emocjonalnych są oczywiste i niezaprzeczalne. Ile razy byłeś zmartwiony jakimś problemem kiedy zaczęła boleć cię głowa? Jeśli jesteś strapiony podczas jedzenia z pewnością grozi ci niestrawność. Gdy czujesz się przybity odbija się to ciężarem w twym sercu. Niepokój może objawić się uciskiem w klatce piersiowej. Przykłady można mnożyć w nieskończoność.

Pojęcie choroby psychosomatycznej wskazuje na związek pomiędzy emocjami a ciałem.

Pojęcie „psychsomatyka” po raz pierwszy pojawiło się kiedy w 1818 roku niemiecki lekarz Heinroth ogłosił pogląd, iż choroby cielesne mogą mieć przyczyny natury psychicznej.

Jednak już w starożytności wskazywano na takie powiązania. Przed około 2400 laty Sokrates głosił: „Nie istnieje taka choroba ciała, która byłaby oddzielona od duszy”. Platon z kolei twierdził: „Największym błędem w postępowaniu z chorobami jest to, iż istnieją osobne lekarstwa dla ciała i osobne lekarstwa dla duszy, gdy tymczasem obie te sfery nie powinny być od siebie oddzielone”.

Psyche oznacza: psychika, soma oznacza: ciało. Psychosomatyczny znaczy zatem: dotyczący zarówno psychiki, jak i ciała. W definicji tej kryje się założenie o wzajemnej zależności tych dwóch elementów. Psychika oddziałuje więc na ciało, ale również ciało na psychikę.

Jak psychika i ciało są ze sobą połączone?
Najprostsze wyjaśnienie sposobu tej komunikacji jest następujące:

• bodziec (ze środowiska zewnętrznego albo wewnętrznego / fizyczny albo psychologiczny) działa na organizm wywołując reakcję biologiczną, a w przypadku gdy dociera do świadomości, jest interpretowany za pomocą umysłu,
• interpretacja wywołuje wzbudzenie emocji (jeśli jest pozytywna – emocji pozytywnych, a jeśli negatywna – emocji negatywnych),
• emocje powodują reakcje fizjologiczne organizmu (jeśli są krótkotrwałe, również reakcja trwa krótko, jeśli jednak są silne i długotrwałe, konsekwencje są poważniejsze),
• przewlekłe zaburzenia funkcji organizmu, w wielu przypadkach doprowadzają z czasem do zmian strukturalnych w narządach.

Naukowcy odkryli, że układ nerwowy, hormonalny i odpornościowy są ze sobą połączone i każde zakłócenie w jednym z nich, powoduje reakcję w pozostałych. Zidentyfikowany „szlak komunikacyjny” przebiega pomiędzy podwzgórzem, przysadką mózgową a nadnerczami.
Choroba powstaje, gdy między instrukcją w mózgu a połączonym z nią organem lub częścią ciała dochodzi do zakłóceń informacyjnych lub do niemożliwości przesłania „danych”. Każdy organ i każda część ciała jest bardzo ściśle związana z określonymi sferami mózgu jeśli chodzi o przepływ informacji. Każda sfera mózgu przetwarza i rozwiązuje określone problemy i konflikty. Jeśli dana część mózgu boryka się nieustannie z konfliktami to nie jest w stanie sterować organami i częściami ciała. Pojawia się blokada lub choroba.

Nasze ciało wymaga właściwego odżywiania zarówno na poziomie fizycznym, psychicznym i umysłowym. Tylko w ten sposób można wzmocnić swój system immunologiczny.

• Odżywianie fizyczne oznacza, że nie powinniśmy jeść niewłaściwych rzeczy w niewłaściwym czasie i w złym stanie świadomość, ponieważ „danie, które jemy, może zjeść nas samych”.
• Odżywianie psychiczne to brak gniewu, stresu, nerwów, lęków, poczucia winy. Jesteśmy spokojni, zadowoleni, pogodni.
• Odżywianie umysłowe to pozytywne myślenie, mówienie, działanie, a także umiejętność słuchania, patrzenia i czytania. Dostajesz to, na co kierujesz swoją świadomość. Jeśli żyjesz w stanie świadomości jesteś „zdrowy”.

Choroba zaczyna się w myślach

Już starożytni twierdzili, że człowiek oprócz ciała fizycznego składa się z trzech stanów: niższej, średniej, wyższej Jaźni. Współczesna psychologia nazwała te stany podświadomością, świadomością i nadświadomością. Podświadomość za pomocą zmysłów zbiera informacje ze świata zewnętrznego i zapamiętuje. Koduje wszystkie przeżycia. Nie odróżnia dobra od zła, marzeń od fikcji. Nad podświadomością kontrolę przejmuje świadomość. Świadomość to myślenie logiczne, odróżnianie dobra od zła, ale nie zatrzymywanie informacji. Informacje tylko przez nią przepływają. Tak więc świadomość i podświadomość ściśle współpracują ze sobą. Nadświadomość natomiast to wszystkie nasze przeczucia, wizje i wszelkie stany związane z naszą duszą.

Każdy z nas uzewnętrznia swoje stany emocjonalne poprzez ciało: smutek, śmiech, radość mogą wywołać łzy, niepokój, problem może powodować wzrost lub spadek ciśnienia, strach paraliżuje, wpadamy w panikę. O reakcji na bodziec decyduje indywidualne nastawienie do problemu.

Na ścieżce do zdrowia bardzo istotne jest rozpoznawanie na bieżąco i nazywanie swych uczuć i emocji. Problem należy rozwiązać w momencie jego powstania.

A więc każda nasza emocja i wszystkie nasze przeżycia szukają formy wyrazu. Jeśli takiej drogi emocje czy uczucia nie znajdą są spychane do podświadomości i po jakimś czasie pojawia się świadomy przekaz, informacja, że coś jest nie tak. Jesteśmy ofiarą, mamy pecha, coś nam nie wyszło. I w ten sposób rodzi się dysharmonia i w konsekwencji choroba.

Niemożność rozpoznawania uczuć i emocji oraz swoich potrzeb powodują najczęściej:

• zrzucanie odpowiedzialności za siebie na innych,
• lęki,
• brak poczucia wartości,
• nierealizownie celów,
• rozpamietywanie przeszłości,
• lęki o przyszłość,
• nieumiejętność życia tu i teraz.

Jeśli dobrze rozpoznamy na polu świadomości to co nam podświadomość wysyła możemy zmienić nasz stosunek do problemu i przyjąć nowy sposób myślenia. Aby tego dokonać należy przyjrzeć się swojej tożsamości i zadać sobie pytanie czym jest nasza „własna osobowość”. Jesteśmy w zgodzie z sobą czy też żyjemy obok wtłoczeni w ramy jakie nam narzuca otoczenie i świat. Czy wzorce zachowań jakie mamy są nam bliskie czy działamy tak tylko dlatego bo trzeba, należy czy  też chcemy zadowolić innych. Jeśli porzucisz swoje role i będziesz miał odwagę być sobą, doświadczysz scalenia na wszystkich płaszczyznach życia i odzyskasz zdrowie.

Żeby żyć w zdrowiu trzeba pozostać w zgodzie i harmonii z samym sobą, wypracować umiejętność polegania na sobie. To także podstawowy warunek by pozostać w zgodzie z otoczeniem. Wielu ludzi robi to co radzą im inni: rodzina, szefowie, znajomi, współmałżonek. Większość z nas odgrywa jakąś rolę, postępuje według czyjegoś wzorca. A co oznacza tak naprawdę „bycie sobą”. To postępowanie zgodne ze swym wewnętrznym, własnym „ja”. Bez ukierunkowania na swoje wnętrzne jesteśmy niezadowoleni, niespełnieni, czujemy się niekochani i niepotrzebni. Bowiem brakuje nam nas samych.

Gdy sami bierzemy odpowiedzialność za los w swoje ręce, wiemy czego chcemy i działamy zgodnie z sobą, łatwiej określamy swe uczucia i emocje. Wtedy też umiemy wyrażać radość, miłość, pasję, żyć w zaufaniu. Akceptacja siebie i tego co reprezentujemy to podstawa pokochania siebie samego a co za tym idzie życie w zgodzie ze swoim zewnętrznym otoczeniem.

Im częściej jesteśmy niezadowoleni i nasze wnętrze mówi „nie”: „nie chcę tak żyć”, „nie zgadzam się” tym większa szansa na wyzwolenie choroby. „Nie” oznacza bowiem, że stoisz na przekór swej rzeczywistości, samemu sobie i uniemożliwiasz swobodny przepływ energii. „Nie” jest działaniem wbrew sobie. Akceptacja siebie i swego obecnego miejsca w życiu to jedyna zdrowa i słuszna podstawa do zmian.

Postawy, które mogą wywoływać dolegliwości ze strony naszego ciała:

• Potępianie swoich własnych czynów i w konsekwencji brak wiary w siebie. W rzeczywistości nie ma błędów, bo żyjemy po to by się uczyć i błędy potępiać.
• Bycie w opozycji do swego wewnętrznego ja i prawdziwych potrzeb. Wtedy za swe błędy obwiniasz otoczenie i jesteś przeciw innym. Walczysz z sobą i otoczeniem.
• Rezygnacja z bycia sobą i pozwalanie na to by inni narzucali ci rolę jaką masz w życiu odegrać.
• Walka z życiem. Walka oznacza zawsze niezgodę z własnym „ja”.
• Odczuwanie niedosytu, poczucie niespełnienia. Wrażenie, że nie żyjesz pełnią życia, kopiujesz zachowania innych. Brak własnej tożsamości.
• Odgrywanie wielu twarzy. W zależności od sytuacji zachowujesz się inaczej by inni oceniali cię zgodnie ze swymi regułami. Podporządkowujesz się.
• Nie dawanie sobie prawa do miłości do samego siebie i innych.
• Wypieranie samego siebie. Życie w nierzeczywistym świecie. Brak odwagi polegania na sobie samym.
• Poczucie winy w stosunku do otoczenia i samego siebie. Ukrywanie czegoś.
• Brak możliwości rozwiązania sytuacji, obciążenie problemami. Branie na siebie tego co nie twoje, nieumiejętność zdrowego odrzucania problemów innych, które pochłaniają za dużo twej energii.
• Określanie siebie jako „normalną osobę”. Wtedy nie żyjesz zgodnie z sobą tylko podporządkowujesz się swemu otoczeniu. Wtedy to co na zewnątrz kształtuje to co wewnątrz ciebie.
• Brak zadowolenia z siebie i innych.
• Kierowanie uwagi ku wyobrażeniom, opiniom, życzeniom innych. Brak wolności własnej.
• Życie przeszłością lub przyszłością. Kiedy żyjesz przeszłością, nastawiasz na to czego już nie ma, żyjąc przyszłością myślisz o tym, czego jeszcze nie ma. Życie toczy się tylko tu i teraz, a więc jeśli nie żyjesz tym co tu i teraz tworzysz iluzję, nie masz szansy na odczuwanie siebie samego.

Przykłady niektórych symptomów chorobowych i ich emocjonalne odpowiedniki

Rzeczywistość nie jest obiektywna, ale taka, jaką tworzysz w myślach i widzisz w swoich oczach. Gdybyś udał się teraz do swego wnętrza i obserwował swe myśli to one właśnie kształtują rzeczywistość i twoją przyszłość. Tylko ty możesz zmienić kierunek myśli i tym samym przyszłość. Nikt z zewnątrz tego nie zrobi. W każdej chwili możesz zacząć określać kierunek swego życia. Przyszłość kreowana jest teraz. A przeszłość nie istnieje. Jak nie kreujemy przyszłości, żyjemy przeszłością i nie mamy odwagi być sobą, życie wysyła nam sygnał w postaci choroby lub problemów. Wtedy mamy szansę pozbyć się tego co nam przeszkadza.

Choroba z założenia nie jest tym co do człowieka należy. Organizm odpowiednio prowadzony jest zdrowy. A więc gdy jesteś chory to znaczy, że jeszcze obstajesz przy czymś co do ciebie nie należy. Rodzaj choroby informuje nas co nie pozwala nam być sobą. Wszystko co nie jest naszym prawdziwym ja jest tylko pozorem i iluzją. I tak w końcu będzie musiało od nas odejść jeśli chcemy dobrze się czuć.

Ludzkość jest na bardzo wysokim stopniu rozwoju techniki, nauki a zapominamy o tym co jest blisko. Wciąż nie potrafimy zatroszczyć się o własne zdrowie, dbać o higienę duszy i ciała. Jeśli coś nam dolega najłatwiej zrzucić na czynniki zewnętrzne i powiedzieć, że „złe” wirusy i bakterie atakują nas niewinnych ludzi. Jeśli nauczymy się wsłuchiwać w mowę ciała mamy szansę żyć zgodnie z sobą i swoim otoczeniem.

Gdy przyszedłeś na świat, byłeś czystą radością i miłością. Nie wiedziałeś jeszcze, kim jesteś, jednak wiedziałeś o swoim prawdziwym znaczeniu i odczuwałeś siebie jako centrum świata. Miałeś odwagę, aby mówić o swoich pragnieniach i otwarcie okazywać swoje uczucia. Miałeś odwagę być sobą. Pamiętaj, że tylko to jest prawdą i rzeczywistością, wszystko inne jest wyuczoną rolą.

Literatura:

• Kurt Tepperwein „Co choroba mówi o tobie”, KOS, 2009
• Christian  Fleche „Twoje ciało wie, jak się wyleczyć”, Medium, 2006
• Walerij Sinielnikow „Tajemnice podświadomości”, Media i Rynek, 2008
• Alexander Lowen „Duchowość ciała”, Santorski, 2006
• Krystyna Alagor „Medycyna duchowa”
• Gary Zukav, Linda Francis „Serce duszy. Świadomość emocjonalna.”, Centrum, 2003

Autoem artykułu
mgr Elżbieta Bienias

Pewność siebie

Wiele osób doświadcza problemów z utrzymaniem pewności siebie. Temat ten jest – i zapewne zawsze będzie – jednym z najbardziej złożonych problemów rozwoju osobistego. Niestety nie ma uniwersalnego sposobu na niezachwianą pewność siebie. Nie znaczy to, że nic nie można z tym fantem zrobić. Wręcz przeciwnie! Każdy z nas może odmienić swoje życie. Trzeba tylko włożyć nieco wysiłku w swoje starania.
Definicja?
Pewność siebie to termin, który jest używany w wielu różnych dyscyplinach i dziedzinach życia. Powszechnie przyjmuje się, że określenie to zostało po raz pierwszy opisane w filozofii, ale używane jest także w socjologii, psychologii czy historii. Termin – pewność siebie – ma kilka poziomów znaczenia. Istnieje pewność siebie jednostki, ale także grupy lub większej zbiorowości. W tym artykule zajmiemy się tym pierwszym rodzajem.
Pewność siebie można wyjaśnić jako uznanie własnej osobowości, dokonywane w wyniku aktywnych procesów myślowych każdego człowieka. W ten sposób staramy się odpowiedzieć na pytanie: Kim lub czym jestem? Udzielając odpowiedzi, jednostka zyskuje pewność swojego istnienia i doświadczania rzeczywistości.
Z drugiej strony, możemy określić pewność siebie jako zaufanie lub wiarę we własne siły, umiejętności, talenty, możliwości. W ten sposób człowiek zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Osoba pewna siebie czuje się na tyle pozytywnie, że wychodzi na spotkanie swojej przyszłości bez strachu, z nadzieją i optymizmem. Można powiedzieć, że pewność siebie daje beztroskie poczucie własnej wartości.
Według Immanuela Kanta:
Pewność siebie generowana jest przez obserwację i refleksję nad samym sobą, własną osobowością. Człowiek jest widzem, ale i przedmiotem obserwacji.
Według Georga Hegla:
W jednym ze swoich najważniejszych pism filozoficznych, Fenomenologii Ducha, zwłaszcza w rozdziale: „Samoistność i niesamoistność samowiedzy; panowanie i niewola”, Hegel opisuje pewność siebie jako sumę doświadczeń niezależności i braku niezależności, symbolicznie w postaci konfliktu o uznanie pomiędzy panem i sługą.
Czynniki wpływające na poziom pewności siebie

Poczucie własnej wartości zaczyna kształtować się we wczesnym dzieciństwie. Czynniki, które mogą mieć na nie wpływ to:

twoje własne myśli i poglądy;
to, jak ludzie reagują na ciebie;
doświadczenia wyniesione z domu, szkoły, pracy i ogólnie społeczności;
przebyte choroby, niepełnosprawność lub obrażenia poniesione w wyniku wypadków;
kultura i religia, w której jesteś wychowywany;
rola pełniona w społeczeństwie oraz status – zarówno twój, jak i całej twojej rodziny;
interakcje z otoczeniem;
relacje z bliskimi osobami, np. rodzicami, rodzeństwem, rówieśnikami;
otrzymywane z otoczenia informacje.

Wiele przekonań na temat własnej osoby kształtuje się na podstawie informacji, które otrzymujesz od swojego otoczenia. Jeśli Twoje relacje z innymi ludźmi są silne i otrzymujesz na ogół pozytywne opinie na swój temat, masz większe szanse, by postrzegać siebie jako osobę wartościową. Jeśli natomiast uzyskujesz w większości negatywne opinie – jesteś często krytykowany, wyśmiewany przez innych – masz większe szanse na posiadanie niskiej samooceny.

Mimo to największy wpływ na poczucie własnej wartości mają zazwyczaj własne myśli. Pamiętaj o tym. Masz nad nimi kontrolę i to właśnie one decydują o tym, co będziesz czuć. Jeśli masz tendencję do skupiania się na swoich słabościach i wadach, powinieneś dowiedzieć się, jak wypracować bardziej zrównoważony i prawdziwy obraz siebie.
Budowanie pewności siebie

Pewność siebie składa się z myśli, uczuć i opinii, które znajdują się w tobie. Oznacza to, że nigdy nie będzie ona miała stałej, niezmiennej „wartości”. To może się zmienić w zależności od sposobu myślenia. Na szczęście zwyczaj negatywnego myślenia o sobie można zastąpić czymś całkowicie przeciwnym. Czasami ludzie nie zdają sobie nawet sprawy z tego, że myślą o sobie w nieprawidłowy sposób. Ale kiedy sobie to uświadomią, mogą zacząć zmieniać sposób myślenia.

Więc jeśli chcesz poczuć się lepiej i wzmocnić pewność siebie, spróbuj niektórych z tych rzeczy:

-Pokonaj wewnętrznego krytyka – zwróć uwagę na krytyczne słowa, które wypowiadasz na swój temat. Twoja podświadomość musi tego ciągle słuchać i… przyjmuje to za stan faktyczny. W ten sposób rozwiniesz tylko depresję. Nieustanna, wewnętrzna krytyka może cię pociągnąć tylko w dół. Niczego z nią nie osiągniesz. Jeśli masz w zwyczaju myśleć samokrytycznie, naucz się zmieniać swoje struktury myślowe. W przeciwnym razie nigdy nie nabierzesz pewności siebie.
-Pamiętaj, że każdy ma jakieś talenty – ty również. Tak więc powtarzanie sobie: „jestem do niczego”, nie ma najmniejszego sensu. Być może twoje umiejętności nie mogą równać się z mądrością Einsteina, ale co z tego? Przecież nie każdy musi być geniuszem. Nie ma na świecie człowieka, który nie posiadałby choćby niepozornych umiejętności. Każdy ma jakieś cechy, które sprawiają, że jest wyjątkowy. Trzeba je tylko znaleźć.
-Bądź dumny ze swoich pomysłów – nawet jeśli nie są spektakularne. Nie bój się głośno przyznać do tego, że jesteś z siebie zadowolony. Jeśli ktoś się nie zgadza, to jego problem. Jego sądy są odbiciem posiadanych przekonań oraz inteligencji. Taka osoba po prostu widzi rzeczy inaczej niż ty. I wcale nie oznacza to, że jej zdanie jest ważniejsze od twojego.
-Postrzegaj błędy i porażki jako okazje do nauki – zaakceptuj to, że będziesz popełniać błędy. Nie ma na świecie ludzi nieomylnych. Każdy popełnia błędy, ponieważ są częścią życia i rozwoju osobistego. To doskonałe okazje, by nauczyć się czegoś nowego i stać się lepszym człowiekiem.
-Naucz się przyjmować komplementy – kiedy samoocena jest niska, łatwo przeoczyć dobre rzeczy, które ludzie mówią o nas. Nie wierzymy, że ktoś myśli o nas coś miłego. Nie daj się zagonić w tę psychiczną pułapkę. W przeciwnym razie nigdy nie zdobędziesz większej pewności siebie.
-Próbuj nowych rzeczy – eksperymentuj z różnymi działaniami, które pomogą ci w poszukiwaniu nowych talentów. Czasami ktoś ma negatywne mniemanie o sobie tylko dlatego, że nie ma okazji wykazać się swoimi zdolnościami. Jeśli nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia, tylko nowe doświadczenia wyciągną je na światło dzienne.
-Dąż do efektywności, a nie do wysiłku – niektórzy ludzie szkodzą sobie poprzez własne dążenie do doskonałości. Ciężko pracują nad tym, żeby wszystko w ich życiu było idealne. Niestety, to utopia. Nigdy nie dojdziesz do stanu, w którym wszystko będzie perfekcyjne. Zamiast więc pracować ponad miarę, skoncentruj się na efektach. Wykonuj tyle pracy, by zrealizować swoje cele. Nigdy więcej. Lepiej trochę sobie odpocząć.
-Daj coś z siebie – dobrym sposobem na zwiększenie pewności siebie jest pomaganie innym. Rozejrzyj się w swoim otoczeniu. Na pewno znajdzie się ktoś potrzebujący wsparcia. Kiedy zobaczysz, że twoje działania przynoszą komuś korzyść, będziesz zadowolony z siebie. To przecież dodatkowa kropla pewności siebie.
-Zastanów się, co jesteś w stanie zmienić, a czego nie możesz – jeśli zdajesz sobie sprawę, że jesteś niezadowolony z jakiejś swojej cechy, którą masz możliwość zmienić, zacznij już dziś. Nie czekaj na cud. Działaj. Jeśli natomiast jest coś, czego nie da się zmienić – po prostu naucz się to akceptować.
-Skoncentruj się na tym, co dobrze ci wychodzi – jeśli ciągle myślisz, że wszystko zawalasz, będziesz tak właśnie robić. Twoja podświadomość dostosuje się do tych przekonań. Lepiej myśleć o rzeczach, które dobrze ci wychodzą. Nawet jeśli nie są oszałamiające. W ten sposób zaczniesz lepiej o sobie myśleć, a za tym pójdzie reszta świata.
-Myśl pozytywnie – czy często porównując się z innymi, czujesz się mniej utalentowany lub nie tak mądry, jak chciałbyś być? Przestań! Nawet jeśli to prawda, są rzeczy, w których to ty jesteś lepszy. Być może nie dostrzegasz tego na pierwszy rzut oka, ale z pewnością coś znajdziesz. Staraj się szukać pozytywnych myśli na swój temat, a zauważysz swoją lepszą stronę.
-Wyznaczaj cele – zastanów się, co chcesz osiągnąć. Następnie zrób plan, jak do tego dojść. Trzymaj się listy zadań i śledź swoje postępy. Z pewnością poczujesz się dobrze, mając świadomość, że dotrzymałeś obietnicy złożonej samemu sobie.
-Bądź aktywny – pamiętaj , że ruch to zdrowie – poprawia samopoczucie, zmniejsza stres i pozytywnie wpływa na ogólną kondycję fizyczną. Zapewne znasz to powiedzenie: w zdrowym ciele, zdrowy duch? To święte słowa.
-Baw się dobrze – spędzaj czas z ludźmi, na których Ci zależy; rób to, co kochasz, i skup się na dobrych rzeczach. Regularnie odpoczywaj i staraj się jak najczęściej oddawać swoim pasjom. To wszystko pomaga pozytywniej myśleć o sobie.

Kluczowe elementy

Pewność siebie jest bardzo ważna niemal w każdym aspekcie twojego życia. Ludzie, którym jej brakuje, mają trudności z odniesieniem sukcesu. Nieważne, w jakiej dziedzinie próbują się wykazać. Bez pewności siebie nie są w stanie nic zdziałać.

Istnieją dwie główne rzeczy, które przyczyniają się do odczuwania pewności siebie: poczucie własnej skuteczności oraz poczucie własnej wartości. Na szczęście możesz je efektywnie rozwijać, stosując pewne techniki. Jednym z działań, jakie powinieneś podjąć (prawdopodobnie najważniejszym), jest wyznaczanie celów. Dzięki temu nauczysz się zwiększać pewność siebie.

Zwróć uwagę na cztery etapy twojego budowania pewności siebie:
1. Przygotowanie do działania.

Pierwszy etap obejmuje czynności przygotowujące cię do rozpoczęcia podróży ku większej pewności siebie. Musisz dokonać podsumowania i dokładnej oceny: tego, gdzie aktualnie się znajdujesz (w jakim punkcie swojego życia), dokąd chcesz dotrzeć oraz jakimi obecnie dysponujesz możliwościami. Można powiedzieć, że jest to swoisty rachunek sumienia, ponieważ musisz być ze sobą w 100% szczery. To absolutnie konieczne! Jeśli będziesz sam siebie oszukiwać, możesz od razu dać sobie spokój i iść spać.

Przygotowując się do podróży, zrób trzy rzeczy:

-Przyjrzyj się temu, co już osiągnąłeś – zastanów się nad swoim dotychczasowym życiem i zrób listę dziesięciu najlepszych rzeczy, jakie udało ci się osiągnąć. Być może miałeś najlepszy wynik na ważnym egzaminie, odegrałeś kluczową rolę w ważnym meczu, grając w wojewódzkich zawodach piłki nożnej, byłeś najlepszym sprzedawcą w swojej firmie przez cały ubiegły rok, pomogłeś komuś osiągnąć szczęście lub udzieliłeś dobrej rady, dzięki której najlepszy przyjaciel zmienił (na lepsze) swoje życie… przykłady mógłbym mnożyć. Chodzi o to, byś wymienił rzeczy, które są naprawdę dla ciebie ważne. Acha, jeśli używasz kartki papieru, postaraj się ładnie pisać. Nie bazgraj po papierze. Dzięki temu będziesz mógł schować gdzieś swoją listę i zaglądać do niej, ilekroć odczujesz potrzebę.
-Pomyśl o swoich mocnych stronach – czy słyszałeś kiedyś o analizie SWOT? Jeśli nie, skorzystaj z Google, żeby dowiedzieć się, o co chodzi. W skrócie napiszę, że jest to technika poszukiwania mocnych i słabych stron, stosowana w biznesie. Jednakże nie tylko do biznesu się nadaje. Możesz wykorzystać zasady SWOT do przeanalizowania samego siebie.
-Zastanów się, co jest dla Ciebie ważne oraz dokąd chcesz w życiu dojść – na końcu pomyśl o rzeczach, które są naprawdę ważne dla Ciebie oraz o tym, co chcesz osiągnąć w swoim życiu. Dzięki temu będziesz mógł dokonać konkretnych ustaleń i sporządzisz w miarę wiarygodny plan działania. Jest to bardzo ważna czynność, ponieważ teraz wyznaczysz sobie konkretne cele, co pozwoli na bieżąco oceniać czynione postępy.

2. Rozpoczęcie działania.

To punkt, w którym zaczniesz wzmacniać swoją pewność siebie. Nie staraj się od razu dokonywać wielkich osiągnięć. To się nie uda. Najlepszy sposób na ostateczne zrealizowanie swoich celów to dążenie do nich małymi kroczkami. Zdobywaj wiedzę i stosuj ją w praktyce, powoli przekształcając w nawyk. Na początku najlepiej skupić się na postawach. Spraw, by były naprawdę solidne. Nie chcesz przecież, zaniedbawszy ten etap, pewnego dnia zorientować się, że budujesz swoją pewność siebie na lichych fundamentach. W takim wypadku wszystko mogłoby się w każdej chwili posypać jak domek z kart.

3. Zbliżenie się do sukcesu.

Na tym etapie poczujesz się znacznie pewniej. Większość zadań i projektów rozpoczętych w poprzednim etapie będzie w końcowej fazie. Coraz więcej celów z twojej listy będzie odhaczonych jako wykonane. Obserwując siebie, zauważysz zmianę we własnym zachowaniu oraz stosunkach z innymi ludźmi. Będziesz czuł się silniejszy psychicznie, a przez to o wiele bardziej entuzjastycznie nastawiony do życia.

Możesz teraz przeanalizować cały zrealizowany dotychczas plan. Być może znajdziesz pewne kwestie, które można by jeszcze rozwinąć lub nieco zmienić. Masz możliwość postawienia przed sobą bardziej ambitnych celów. Jeśli odczujesz taką konieczność, nie wahaj się wprowadzać modyfikacji. Pamiętaj przy tym, żeby nie stać się teraz zbyt pewnym siebie. Wielu ludzi na tym etapie działania popada w manię wielkości.
4. Efekt końcowy – czyli to, co chciałeś osiągnąć, zostaje zdobyte.    Pewność siebie

To już koniec twojej drogi do większej pewności siebie. Pamiętaj jednak, że nie wolno ci przerywać pracy nad sobą. Życie jest już tak dziwacznie skonstruowane, że raz zdobyty przyczółek może zostać łatwo utracony, jeśli się o niego odpowiednio nie zadba. Nie spoczywaj więc na laurach i stale doglądaj swojej pewności siebie. Od czasu do czasu poddawaj się jakiemuś testowi, stawiaj przed sobą wyzwania i zawsze miej jakiś cel.

Jeśli będziesz wyznaczał cele i planował dalsze kroki na drodze do osiągnięcia większej pewności siebie, powinieneś zawsze pamiętać o powyższych etapach. W ten sposób unikniesz chaosu i nie poczujesz się zagubiony. Zawsze będziesz wiedział, na jakim etapie konkretnego działania jesteś. Wówczas możesz nadzorować postępy i modyfikować swoje postępowanie.

Tekst -pozytywna-strona-zycia.blogspot

Wzywam wszystkich do szczęścia

Jak łatwo czasem pomyśleć o kimś, że jest szczęściarzem. Jak często zdarza Ci się myśleć, że po prostu masz pecha, że los Ci nie sprzyja?
Czy rzeczywiście jest tak, że nie mamy wpływu na poziom szczęścia, jaki odczuwamy, że „w życiu piękne są tylko chwile” i to te, które łaskawie ześle nam los?
Psychologowie od jakiegoś czasu zaczęli zajmować się na poważnie tematem szczęścia. Z ich badań wynika, że około 50% tego, co przeżywamy jako szczęście jest uzależnione od naszych genetycznych predyspozycji, temperamentu, stopnia ekstrawertywności, napięcia emocjonalnego.
10% szczęścia warunkują okoliczności, w jakich żyjemy, czyli czynniki geograficzne, demograficzne, wiek, płeć, status społeczny, posiadany zawód i wykonywana praca, dochody, oraz nasza historia osobista. Na szczęście jest jeszcze trzeci czynnik, inaczej ta nieszczęsna większość ludzkości, która nie przyszła na świat w rodzinie pięknych, bogatych, z końskim zdrowiem i 50% procentowym potencjałem bycia szczęśliwym, byłaby skazana na łaskę bądź niełaskę losu.
Naukowcy twierdzą, że około 40% naszego szczęścia jest uzależnione od naszej osobistej, intencjonalnej aktywności. Składają się na nią nie tylko działania, które dają nam satysfakcję, pomagają nawiązywać i utrzymywać bliskie relacje z innymi bądź podtrzymują nasze zdrowie. To również sposób, w jaki myślimy o swoim życiu, to czy doceniamy to, co nas spotyka i otacza.

Tu i teraz
Wbrew pozorom wcale nie łatwo jest żyć w teraźniejszości. Znaczna część z nas większość swego czasu spędza na rozpamiętywaniu tego, co było, bądź planowaniu tego, co ma się wydarzyć. Bycie świadomie w obecnej chwili wymaga dużej uważności i kontaktu ze sobą, odwagi konfrontowania się z tym, co przeżywamy.
Większość ludzi podczas swojego rozwoju doświadczyła, że bycie w kontakcie z tym, co tu i teraz potrafi być bolesne, że autentyczny kontakt ze sobą i z drugim człowiekiem często skutkuje trudnymi do przeżycia emocjami. Ponieważ znaczną część tych doświadczeń przeżywaliśmy będąc dziećmi, wykształciliśmy jedyne możliwe dla nas na tamten czas mechanizmy obronne. Jednym z nich jest właśnie odcinanie się od kontaktu z tym, co przeżywamy na dany moment. Jakkolwiek skuteczny bywa ten mechanizm, ma niestety również swoją drugą stronę, odgradza nas od możliwości pełnego przeżywania szczęścia.

Jako dorośli mamy znacznie większe szanse na wykształcenie takich mechanizmów, które skutecznie pomogą nam radzić sobie z trudnymi sytuacjami, bez konieczności „wyłączania się” z teraźniejszości, a co za tym idzie dadzą nam większą możliwość bycia w kontakcie z tym, co się dzieje. Pozwolą nam więc również na częstsze przeżywanie satysfakcji i szczęścia wypływającego z danej chwili.

Być szczęśliwym czy nie…oto jest pytanie

W gabinetach terapeutycznych można czasem usłyszeć pytanie „Czemu wybierasz bycie nieszczęśliwym?”. Z pozoru paradoksalne, bo kto o zdrowych zmysłach świadomie wybierałby nieszczęście. A jednak, kiedy w trakcie terapii przyglądamy się naszym wyborom, okazuje się, że pozycja nieszczęśnika potrafi dać dość dużo korzyści.
Często jest to jedyna pozycja, z której można sięgnąć po wsparcie, współczucie czy pomoc. Czasem jest to świetna metoda na to, żeby stać się częścią jakiegoś towarzystwa. Spróbuj w gronie żon narzekających notorycznie na swoich mężów, oznajmić, że Twój jest całkiem dobry i generalnie czujesz się szczęśliwa jako żona. Poczucie akceptacji rozwieje się szybciej niż zapach świeżo zaparzonej kawy.
Przyjmowanie postawy i przekonania, że tak po prostu już w życiu jest, bądź, że mamy pecha jest również świetną metodą na unikanie odpowiedzialności za własne życie, czymś, co pozwala nam nie podejmować działań, nie ryzykować, czymś, co chroni nas przed zmianą.
Wzięcie odpowiedzialności za własne szczęście powoduje, że nie można już szukać winnych wokół. To już nie mąż, przyjaciółka, szef, lub ludzie wokół unieszczęśliwiają nas. Wtedy, w dużej mierze, to my unieszczęśliwiamy siebie pozostając w szkodliwych dla nas relacjach, nie walcząc o to, co dla nas ważne, nie dbając o swoje granice. Ta świadomość powoduje, że stajemy przed wyborem, czy zadbać o własne dobro i szczęście czy pozostać w miejscu, które nas rani.

Szczęście czai się tak blisko. Jest ciągle wokół nas tylko trzeba umieć to dostrzec. A Wy? Gdzie dostrzegacie takie małe przyjemności, które zsumowane tworzą życie lepszym?
Jak ćwiczyć szczęście

Nie czekaj na szczęście, Stwórz je.

Można to zrobić na wiele sposobów. Pierwszym, głównym i najważniejszym krokiem jest unikanie negatywnych myśli i zamartwiania się. Myśli mają moc sprawczą, wierzcie lub nie. Tak więc pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić w drodze do szczęścia jest skasowanie wszelkiej negatywności. Tak, to trudne, wiem. Konieczne jest wypracowanie w sobie radaru na negatywne myśli i zastępowanie ich pozytywnymi wspomnieniami lub życiem w teraźniejszości. Istnieje mnóstwo technik i rzeczy, które mogą w tym pomóc, jednak najważniejsza jest determinacja, prawdziwa chęć doświadczenia stałego poczucia szczęścia i praca włożona w tworzenie tego stanu.

Najbardziej polecam stworzenie listy cudownych, szczęśliwych momentów z całego życia. Niech będzie ich 50. Kilka razy dziennie patrzcie na nią, czytajcie ją, wybierajcie po jednym z momentów, spróbujcie zamknąć oczy i przez 5 minut czujcie to, co wtedy czuliście. Zacznijcie od 15 sekund. Jeśli akurat macie słabszy okres w życiu, to może okazać się trudne. Tak bardzo uwielbiamy „nacierać się” własnym nieszczęściem… Skończmy z tym. 15 sekund na początek. Potem dłużej, jeśli dacie radę. Im dłużej tym lepiej. Im częściej tym lepiej. To może zmienić całe Wasze życie. Można to robić w autobusie, w metrze i podczas wykonywania wszystkich prostych czynności, które nie wymagają myślenia.

Kolejną opcją jest bycie TU i TERAZ. Myjesz naczynia? Skup się na tym, medytuj nad tym, ciesz się tym, że masz ręce i możesz to robić. Bądź w chwili. To trochę trudniejsze, wyższa szkoła jazdy. Myśli uciekają. Najczęściej do zmartwień. Lub wspomnień, niekoniecznie tych pozytywnych. Lub do planów, zamiarów. Nie pozwól im, zatrzymaj je w chwili.

Jeśli chodzi o „narzędzia”, które mogą nam pomóc w ćwiczeniu szczęścia to powiem Wam dziś o dwóch.

Można zrobić tzw. słoik szczęścia. Chodzi o „założenie” słoika, do którego codziennie pod koniec dnia wrzuca się karteczkę z jedną pozytywną małą rzeczą, która się w tym dniu wydarzyła. To takie całoroczne zobowiązanie. Po roku otwiera się słoik i patrzy się, jak było dobrze. Ja bym go otwierała w chwilach smutku, kiedy już zupełnie nic pozytywnego nie przychodzi nam do głowy. Losowałabym jedną kartkę i wspominałabym uwiecznioną na niej chwilę.

Część nocna to podsumowanie dnia. Robimy ją przed snem. Trzy dobre rzeczy jakie się wydarzyły (to to, co w słoiku szczęścia) i odpowiedź na pytanie co mogłam zrobić lepiej. Np. „mogłam mieć mniej negatywnych myśli”. lub być mniej nerwowa, albo co wywołałao we mnie dziś nerwowość jaka sytuacja lub osoba nie osądzajmy po prostu skupmy sie tylko na sobie i uzdrawiajmy się kołysząc się w szczęściu

Ważne w tym wszystkim jest również unikanie zmartwień. Martwienie się na zapas nic Ci nie daje. Będzie trzeba uporać się z danym problem i tak dopiero w chwili jego przyjścia, więc po co się martwić. Czy jest coś o co powinnaś się martwić w tej konkretnej chwili kiedy to czytasz? Tak naprawdę? Czy może możesz pomartwić się później? Odłóż martwienie się na później, a jak przyjdzie „później”, odłożysz znowu 😀

Działaj, myśl, podejmuj świadome decyzje, ale się nie martw, bo to Cię zabija i tworzy negatywną energię wokół Ciebie. Przyciąga nieszczęścia jak magnes.

Co to jest szczęście?

Największym problemem w komunikacji w dzisiejszych czasach jest to, że nie słuchamy, by zrozumieć. Słuchamy po to, by odpowiedzieć . By zabłysnąć. By zripostować.

Żyjemy w czasach Instagrama i Facebooka, gdy na wszystko nakłada się filtry maskujące rzeczywistość. Gdy nieustająco szukamy aprobaty poprzez lajki. Gdy w przypadku kłopotów nie zwracamy się do ludzi, tylko do urządzeń, do telefonu, albo do laptopa.Do seksu można znaleźć aplikację. Do związku już nie.Ktoś z kim jesteś tak naprawdę mówi ci o swoich lękach. O swoich słabościach. Pokazuje swoje ja i nie boi się, że go zostawisz.
-znalezione w necie-

Choć zabrzmi to pewnie truistycznie, dla każdego człowieka szczęście oznacza coś innego. Dla jednych może to być zdrowie, dla drugich – bogactwo, a dla jeszcze innych – wygrana w loterii. Szczęście to stan umysłu wywołany wyższym stanem świadomości, który czerpie swe źródło w zrozumieniu i akceptacji życia takim, jakie jest. Dlaczego szczęście nie jest naturalnym sposobem życia ludzi? Ponieważ uwierzono, że świat powinien robić dokładnie to, czego oczekujemy i dawać to, czego chcemy.

Człowiek zatracił zdolność radowania się bogactwem wewnętrznym i uzależnił swoje szczęście od tego, co zewnętrzne. Filozofia życiowa większości ludzi opiera się, niestety, na zamartwianiu się, że szklanka jest w połowie pusta zamiast docenieniu faktu, że jest w połowie pełna. Istotą szczęścia jest zmiana sposobu myślenia o życiu, sobie i innych. Trzeba czerpać radość z tego, co się ma, zamiast martwić się ciągle tym, że czegoś brak.

Co przeszkadza w osiągnięciu szczęścia? Odpowiedź jest prosta – ty sam jesteś przeszkodą na drodze do szczęścia. Dlaczego? Bo nie zdecydowałeś się na szczęście, bo nie potrafisz zmodyfikować swoich przekonań. Zewnętrzne wydarzenia nie mogą cię unieszczęśliwić. To twoja reakcja na to, co mówią i robią inni, czyni cię nieszczęśliwym. Nieszczęście bowiem to stan umysłu, a chore myśli dają chore efekty. Nieszczęście wynika z rozczarowania, frustracji i napięcia emocjonalnego, których doświadcza się, nie chcąc zaakceptować tego, co serwuje los. Szczęście to prosta akceptacja!

Osoba szczęśliwa żyje życiem prostej akceptacji i przestaje oceniać ludzi czy warunki. Spełnienie osiąga poprzez przekraczanie iluzorycznych granic – swoich przekonań. Jeżeli rzeczywistość wokół ciebie nie sprzyja wewnętrznemu poczuciu zadowolenia, zdecyduj się na zmianę myślenia. Błędne jest przekonanie, że na szczęście trzeba zasłużyć, że szczęście to nagroda za cierpienia. Jeśli wierzysz, że szczęście jest tylko chwilowe i ulotne, to tak niestety będzie.

Pełnia szczęścia

Trzeba zmienić sposób myślenia. Zamiast biadolić, że tylu rzeczy brakuje, doceń to, co już masz. Aktywnie przeżywaj chwilę teraźniejszą. Podczas weekendowego wyjazdu odpręż się, zamiast myśleć o niezapłaconych rachunkach i zaległościach w pracy. Zatrać się w niepewności chwili „tu i teraz”, wyłączając przeszłość, która minęła i przyszłość, która jeszcze nie nadeszła. Szczęśliwe życie to przeżywanie wszystkiego, co się da. Nie ma znaczenia, co robisz i kim jesteś. Nie trzeba czekać na odpowiednią chwilę, by żyć pełnią życia.

Ważna zasada higieny psychicznej to wyznaczenie sobie celów. Człowiek bez celu w życiu jest jak dziecko we mgle. Szczęście powinno wynikać z samego faktu dążenia do realizacji zamierzeń. Porażka nie może urastać do rangi problemu. Na drodze do celu pojawią się przeszkody i trudności, ale one powinny wzbogacać człowieka i być motywacją do walki, przyczyniając się do jego samorealizacji. Działanie jest najlepszą terapią na niepokój przed przyszłością. Między myślą a czynem zawsze istnieje strach. Aby zacząć działać, potrzeba siły życiowej – odwagi. Żyć pełnią życia to mieć odwagę robienia planów i realizowania myśli. Jednak ten, kto tylko myśli, nie działając, nie żyje prawdziwie. Tylko od ciebie zależy twoje szczęście!
25 rzeczy, które musisz przestać robić, jeśli chcesz być skuteczniejszy i szczęśliwszy

Cytuję: „Prawda jest taka, że nic nie musisz. Ale jeśli to zrobisz, jakość Twojego życia emocjonalnego znacznie się podniesie. Oto 25 rzeczy, które powodują wiele stresu i negatywnych emocji. Choć mogą się wydać oczywiste, nie daj się zwieść pozorom – równie oczywista jest szkodliwość cukru czy palenia, a większość ludzi i tak nic z tym nie robi.

1. Przestań się karać za błędy

Jak się uderzysz w czoło, to wróci jasność myślenia? Jak wyzwiesz się od idiotów, to wprawisz się w bardziej kreatywny nastrój? Oczywiście, że nie! Wypominanie sobie błędów nauczy mózg nieadekwatnych wzorców podstępowania. Gdy się pomylisz, zadaj sobie pytanie, czego się nauczyłeś, pomyśl, co możesz zrobić lepiej następnym razem i idź dalej. Nie ma błędów, są tylko informacje zwrotne.

2. Przestań szukać szczęścia na zewnątrz

Jeszcze większy dom da Ci więcej poczucia bezpieczeństwa? Luksusowy samochód doda prestiżu? Tytuł przed nazwiskiem uczyni mądrzejszym, a kilka kilogramów mniej sprawi, że płeć przeciwna będzie częściej się za Tobą oglądać? Ta iluzja powoduje przywiązanie się do przedmiotów i osób, które wcześniej czy później stracimy.Kapitalizm uwarunkował definiowanie siebie przez pryzmat świata zewnętrznego.

3. Przestań myśleć o innych bardziej niż o sobie

Czy dzieci szczęśliwe, partner spełniony, szef zadowolony? Rodzice spokojni, że systematycznie dzwonisz, a problemy znajomych rozwiązane? Odkładanie swoich spraw na później, za jakiś czas, rodzi frustrację. W rozmowach z australijską pielęgniarką Bronnie Ware śmiertelnie chorzy pacjenci zapytani o żal najczęściej odpowiadali: „Najbardziej żałuję, że nie miałem odwagi żyć swoim życiem, a spełniałem oczekiwania innych”.

4. Przestań się poddawać, gdy Ci nie wyjdzie

Edison usłyszał kiedyś, że popełnił ponad 1000 błędów, zanim odkrył żarówkę. Odpowiedział wówczas, że nauczył się 1000 razy, co nie działa. Za pierwszym razem pewnie się nie uda, a nie popełniają błędów ci, co nic nie robią.

5. Przestań myśleć, że inni Cię zaakceptują

Martwi Cię to, czy matka zaakceptuje kiedyś Twoje wybory? Że jakiś frustrat zwyzywał Cię na internecie? Że ktoś na ulicy „krzywo na Ciebie spojrzał”, a na Facebooku nie dostałeś tylu lajków, ilu oczekiwałeś? Jeśli sądzisz, że się zmieniając pod kątem innych, zostaniesz zaakceptowany, to za jakiś czas odkryjesz, że zdradzasz siebie, by otrzymać pozytywne opinie od ludzi, na których nawet Ci nie zależy.

6. Przestań udawać, że czegoś nie czujesz.

Szef jest wściekły i zagryzając zęby, mówi o istotności spokoju. Kobieta słyszy frywolny dowcip, który ją rozbawia do łez, ale od razu zakrywa sobie usta, bo nie wypada śmiać się z takich treści kobiecie. Po osiągnięciu sukcesu go deprecjonujemy (że niby był to przypadek), by nie wyjść na chwalipiętę. Te społeczne maski uniemożliwiają pokazanie tego, co naprawdę czujemy. W efekcie nie umiemy sobie radzić ze wstydem, lękiem, poczuciem winy albo blokujemy je, bo nie pozwalamy sobie na dostęp do nich.

7. Przestań ograniczać siebie poziomem świadomości innych

Twórca jest zawsze buntownikiem, który zmienia świat, nie akceptując tego, co w nim zastał. Gdy Howard Schultz (twórca Starbucksa) przekonywał Amerykanów do cappuccino, to pukano się w głowę. Nie pozwól, by poziom rozwoju innych ograniczył Twój potencjał. Jak mówił Einstein, wszyscy uważają, że coś jest niemożliwe, aż przychodzi ktoś, kto o tym nie wie, i to robi.

8. Przestań czekać na to, że samo się coś zmieni

Naprawdę wierzysz, że partner sam przyjdzie i przeprosi, że problem sam się rozwiąże, że dobra praca sama się pojawi? Jak radzą Żydzi w kabale, należy być przyczyną powstawania zjawisk, a nie ich skutkiem. Bierność uczyni Cię podmiotem działań innych i doprowadzi do powstania zależności od świata zewnętrznego.

9. Przestań żyć przeszłością

Bo nie możesz w niej nic zmienić, a wpływ masz tylko na przyszłość. Akceptacja tego, co było, umożliwia wyciągnięcie cennych wniosków i wybaczenie krzywdom z przeszłości. Porzucając historie „co by było, gdyby…” (bo nie wiadomo), „gdyby tylko…” (rodzi wyidealizowaną wersję przeszłości) i „za moich czasów…” (utrudnia relację z rzeczywistością),pozbędziesz się wielu problemów, których mieć nie musisz.

10. Przestań liczyć na to, że będzie łatwo

Bez konfliktów nie rozwinie się związku, bez lęku nie zbuduje odwagi, bez wrogów nie nauczy tolerancji, a bez cierpienia nie zrozumie wrażliwości. Konsumpcja prostego, beztroskiego życia buduje powierzchowne relacje z sobą i z innymi i prowadzi do unikania problemów lub zamiatania ich pod dywan. Żeglarz nie nauczy się pływać na spokojnym morzu.

11. Przestań spędzać czas z niewłaściwymi osobami

Szef, któremu trzeba się podlizać, klient, którego chore zachcianki trzeba spełniać, wujek, który jako jedyny uważa, że jest zabawny – niektórzy po prostu drenują z energii. Możesz kochać swoją rodzinę, ale spędzaj czas z tymi, przy których ewoluujesz i czujesz się szczęśliwy. Nie jesteś zielonym dolarem, by się każdemu podobać.

12. Przestań niszczyć

Krytykowanie kogoś, by pokazać samemu, że jest się inteligentnym, zarabianie pieniędzy kosztem innych, pokazywanie wyjątkowości, byciem gburem albo poniżanie innych za pomocą siły to zachowania niszczące. Nie musisz uciekać od negatywnych emocji w alkohol, budować relacji z papierosami albo nagradzać się słodyczami.

13. Przestań uciekać od trudności

Ponad 60% osób oglądających reality shows robi to dlatego, że nie wie, czym wypełnić swoje życie. Media społecznościowe, obsesyjne używanie telefonu w każdej wolnej chwili, kompulsywne jedzenie to nowoczesne uzależnienia, w które się ucieka. Nie można uniknąć problemów, trudnych emocji i własnych braków – można się z nimi skonfrontować i zacząć sobie z nimi radzić.

14. Przestań porównywać się do innych

Tamten jest mądrzejszy i szybciej dostał awans. Jej się udało, bo ma ładniejsze ciało i bardziej się podoba facetom. Dziecko sąsiada już mówi, a moje jeszcze nie… Ocenianie siebie przez pryzmat innych – znasz to? A może czas zacząć się pytać, czy jesteś lepszy dzisiaj od siebie z wczoraj? Przecież nikt nigdy nie będzie bardziej kompetentny od Ciebie w byciu Tobą.

15. Przestań mówić innym to, co chcą usłyszeć

Kobieta dostaje komplement za sukienkę, w której źle wygląda, mężczyzna żyje w błogim przekonaniu, że jest mistrzem ars amandi, a uczeń – że nie ma lepszego od niego. Krytyka mędrca jest lepsza niż pochwała głupca, a bycie klakierem nie pomaga ani Tobie, ani innym, bo człowiek bez prawdziwego feedbacku nie jest w stanie się zmienić.

16. Przestań pokazywać kogoś innego, niż jesteś

Pracujesz dla szefa, którego szczerze nienawidzisz? Zgadzasz się na wyjście z partnerem do kina, choć najchętniej zostałbyś w domu? Jeśliby sporządzić statystyki, ile osób pracuje w miejscach, w których nie chce, jest w związkach z partnerami, których nie kocha, mówi słowa, których nie czuje, i robi rzeczy, na które nie ma ochoty, to wyniki mogłyby być przerażające.

17. Przestań żyć pomysłami innych na Twoje życie

Matka mówi, że dobrze być lekarzem, nauczyciel stwierdził, że jesteś urodzonym prawnikiem, a w nowym magazynie opublikowano ranking zawodów przyszłości? Wygląda na to, że wielu wujków „dobra rada” ma pomysł na to, co powinieneś rzekomo zrobić. Ale żaden z nich nie zrealizuje tych pomysłów, a zawód przeżyjesz Ty. Nikt nie jest bardziej kompetentny od Ciebie w decydowaniu, jak masz żyć.

18. Przestań ignorować istotność małych rzeczy

Krótki SMS może zmienić Twemu partnerowi dzień na lepszy, mały prezent kupiony dziecku na pewno je ucieszy, komplement nic nie kosztuje, a zachód słońca przypomni Ci o tym, jak piękny jest świat. Skupieni na przyszłości, zamyśleni w tysiącu spraw, tracimy momenty, które są warte wyjątkowych przeżyć.

19. Przestań wyolbrzymiać i ignorować

Samolot wpada w turbulencje i część pasażerów łapie za fotele rękoma, choć tym ruchem turbulencji nie zatrzyma, a samolot prawdopodobnie nie spadnie. Ktoś codziennie pije kieliszek wódki i mówi, że w każdej chwili może przestać, choć robi to od kilku lat. Opierając swoje osądy na faktach i odnosząc się do rzeczywistości, zachowasz adekwatne proporcje, dzięki czemu Twoje oceny będą prawdziwsze, a wynikające z nich działania – odpowiedniejsze.

20. Przestań odkładać rzeczy na później

Na serio uważasz, że przeczytasz te wszystkie gazety, które składasz jedna na drugiej w kącie? Poważnie kiedyś się oświadczysz dziewczynie, ale jeszcze nie teraz? Kiedyś może będziesz chciał mieć dzieci, choć wtedy, wychowując je, będziesz bardziej w wieku dziadka niż ojca? Do przyczyn prokrastynacji zaliczamy: lęk przed porażką, presja wynikająca ze zmuszania się, niechęć do podjęcia decyzji, sabotowanie siebie, uciekanie od intymności.

21. Przestań użalać się nad sobą

To przez kogoś innego czujesz się źle? Dużo cierpiałeś w życiu i dlatego dziś nie możesz zmienić pewnych zachowań? Gdyby nie kraj, w którym żyjesz, a szczególnie politycy nim rządzący na pewno osiągnąłbyś sukces?Odgrywanie roli ofiary daje możliwość unikania odpowiedzialności, kontrolowania innych, tłumaczenia się z własnych niepowodzeń i do niczego dobrego nie prowadzi.

22. Przestań pozwalać innym wchodzić sobie na głowę

Znowu pożyczyłeś pieniądze komuś, kto pewnie ich nie odda? Wykonujesz za pracownika jego obowiązki, tłumacząc to sobie tym, że jeszcze się uczy? Wyręczasz męża, który zachował się, jakby miał dwie lewe ręce?Umiejętność mówienia „nie” jest tak samo ważna jak mówienia „tak” i dopiero jedno i drugie pozwala ustanawiać granice.

23. Przestań marudzić

Badania pokazują, że lubimy przebywać w towarzystwie osób optymistycznych, więc zamiast narzekania więcej czasu warto spędzać w dobrym samopoczuciu. Jest to zdrowsze, wpływa pozytywnie na innych, a nawet zmniejsza liczbę zachorowań na przeziębienie!

24. Przestań tyle kontrolować

Partner nie zmieni się na takiego, jak chcesz, kierowcy nie zaczną jeździć inaczej, a pracownicy nadal będą wykonywać obowiązki jak wcześniej. Ludzie niekoniecznie chcą się zmieniać pod dyktando innych, a kontrolowanie ich prowadzi do negatywnych emocji i uczy bezradności.Zajmij się tym, na co masz wpływ.

25. Przestań tyle się martwić

Partner oglądający się za inną kobietą niekoniecznie Cię zdradzi, szef mający zły humor nie zwolni z tego powodu, awizo niekoniecznie jest z urzędu skarbowego, a dzieci wrócą do domu całe i zdrowe. Większość ludzkich obaw dotyczy negatywnie wyobrażanej przyszłości i nigdy się nie wydarzy.

Źródła:

http://mateuszgrzesiak.natemat.pl/

https://portal.abczdrowie.pl/jak-byc-szczesliwym

Choroba jest sygnałem wysyłanym przez ciało. Nadświadomość właśnie przesyła nam informację, że pewne nasze zachowania, myśli i słowa są sprzeczne z wielkim prawem miłości i naszym wewnętrznym ja.
Gdybyśmy naprawdę słuchali naszych ciał, wiedzielibyśmy dokładnie co robić aby czuć się dobrze. Nie ma co ukrywać że z tym słuchaniem różnie bywa i dlatego się ono buntuje, wysyła sygnały, ostrzega. Jak najlepszy przyjaciel, który pilnuje, żebyśmy nie zboczyli z właściwej drogi.

Choroba to oznaka, że w naszym życiu nie dzieje się najlepiej. Gnębią nas złe przeczucia, lęki, mamy o sobie niskie mniemanie, nie wiemy jak wyjść z kryzysu, nie panujemy nad emocjami, nie widzimy sensu i celu życia.
Ciało jest lustrzanym odbiciem naszych myśli i przekonań.

Każda jego komórka reaguje na naszą myśl i każde wypowiadane przez nas słowo. 90 procent chorób ma swoje źródło w psychice. Ból jest oznaką winy, a wina zawsze szuka ukarania. Przewlekły ból wywodzi się z długotrwałego poczucia winy, często zalegającego tak głęboko, że nawet nie jesteśmy go świadomi.

Zdrowie to miłość, która przez nas płynie. Choroba to zatkane w naszym organizmie kanały miłości. Większość z nas jest przekonana że potrafi kochać. To inni nie umieją. Czy powiedziałeś kiedyś: „Kocham ich (partnera, rodziców, dzieci), ale chciałbym zmienić pewne rzeczy”? Tak mówi większość ludzi na świecie. Tymczasem miłość to pozostawić wolność sobie i innym.

Kochać to szanować i akceptować pragnienia innych, nawet jeśli się nie zgadzamy z nimi, nawet jeżeli ich nie rozumiemy.
Naszą specjalnością jest kochanie głową. Myślimy, że kochać to mówić innym co powinni robić. Chcemy ich zmieniać, aby nie popełnili tych samych błędów co my. Ciągle analizujemy i oceniamy zachowanie innych, gdyż mamy wobec nich oczekiwania. Tyle że to nie miłość a raczej pragnienie posiadania, manipulacji i kontroli, a to powoduje nieporozumienia i konflikty, które nie służą naszemu ciału.

KLUCZE DO MAPY CIAŁA

PYTANIA OGÓLNE
• Co dany symptom mi uniemożliwia?
• Do czego choroba mnie zmusza?
• Czego sobie nie uświadamiam?

AFONIA [bezgłos]
• Co spowodowało szok emocjonalny?
• Co chce powiedzieć moje serce?
• Dlaczego szukam akceptacji i uznania?
• Czy mogę zacząć kochać siebie?
• Czy umiem poszukać w sobie prawdy i miłości?

AGORAFOBIA [lęk przed otwartą przestrzenią]
• Czy byłem uzależniony od matki?
• Kto z bliskich przekazał mi tyle strachu przed chorobą i śmiercią?
• W jakich miejscach nie czuję się bezpiecznie?
• Dlaczego wszelkie zmiany symbolicznie łączę ze śmiercią?
• Dlaczego czuję się tak odpowiedzialny?
• Komu tak naprawdę nie ufam?
• Kogo się naprawdę obawiam?

AIDS
• Dlaczego nie kocham siebie takim, jakim jestem?
• Za co chcę siebie ukarać?
• Czy mogę obdarzyć miłością swoją płeć?
• Dlaczego nie daję godności dla miłości w sobie samym?
• Jak pojmuję współodpowiedzialność?

ALZHEIMER
• Komu chcę się przeciwstawić?
• Dlaczego nie dogaduję się sam ze sobą?
• Komu i co chcę udowodnić?
• Z kim tak naprawdę chcę walczyć?
• Jak wykorzystywałem swą świetną pamięć?
• Na kim się mszczę uciekając od odpowiedzialności?
• Zobacz, jak piękne lata masz jeszcze przed sobą i pozwól sobie przeżyć je szczerze.

ALERGIA
• Z czym walczę, czego nie akceptuję?
• Czy dostrzegam w sobie ukryty lęk, strach, agresję?
• Czy mogę to wyrazić, a nie tłumić?
• Czy jestem gotowy na zmiany i nowości?
• Dlaczego zamykam się na to, co pozornie złe, niedoskonałe i nieczyste?
• Jakie sfery życia wypieram z siebie?
• Jakie lęki przynoszą mi zapylające pyłki?
• Czego naprawdę pragnę, a co bardzo wypieram?
• Na kogo lub, na co jestem uczulony?
• Dlaczego wypieram się własnej mocy?
• Czego i komu nie wybaczyłem?
• Co chcę połączyć w sobie, aby przywrócić pamięć?
• Jakie sytuacje wypieram z siebie, zamiast wybaczyć i pokochać?
• O jakich zezwierzęceniach mam w sobie głęboko ukryte przekonania?
• Dlaczego trzymam powody uczuleń, aby przejąć władzę nad swoim otoczeniem?

AMNEZJA [utrata lub osłabienie pamięci]
• Czego nie chcę pamiętać?
• Dlaczego nie chcę wybaczyć sobie i innym?
• Czego z przeszłości nie chcę przełożyć przez serce?
• Co tłumię umysłem, a co czuję sercem?

ANEMIA
• Dlaczego uzależniam się od innych?
• Dlaczego tracę radość życia?
• Jakie mam naprawdę marzenia i pragnienia?
• Czy potrafię odnaleźć w sobie dziecko i cieszyć się życiem?
• Co mówi o duszy słabość mego ciała?
• Dlaczego ciągle się pomniejszam?
• Czy potrafię pokochać uzdrawiającą miłość w sercu swoim?

ANOREKSJA [Jadłowstręt]
• Czego nie chcę przyjąć, uświadomić sobie i wybaczyć?
• Dlaczego odmawiam sobie życia?
• Dlaczego nie kocham siebie?
• Dlaczego mam niechęć do związków?
• Dlaczego odrzucam swoją matkę i kobiecość?
• Co mogę mojej matce wybaczyć?
• Czy napiętnowanie siebie to jest to, czego pragnę?
• Komu i co chcę udowadniać, karząc siebie?
• Sama wybrałam sobie matkę i doświadczenia, czy mogę je pokochać?
• Czy odnajduję radość życia i przyjemność jedzenia?

ARTRETYZM
• Dlaczego jestem wobec siebie tak twardy?
• Dlaczego zamykam się, zastygam?
• Dlaczego tłumię złość i agresję?
• Czy nauczę się prosić i brać, zamiast tylko dawać?
• Dlaczego tłumię własne uczucia?
• Co powoduje moje usztywnienie duchowo umysłowe?
• Czego pragnę, a co przeszkadza mi w życiu?
• Dlaczego mam chorobliwe ambicje?
• Dlaczego okradam się ze swojej wolności?
• Komu ofiarowałem moje cierpienie?
• Co wzywa mnie do życia w miłości bez ograniczenia siebie samego?

ASTMA [Ciasna pierś]
• Dlaczego aby być kochanym, pragnę wydawać się silniejszym?
• Czy mogę zaakceptować swe słabości i ograniczenia?
• Co chcę brać, a z dawaniem czego mam problem?
• Dlaczego swą niedoskonałość usprawiedliwiam chorobą?
• Z czym nie chcę wejść w bliższy kontakt?
• Czego się obawiam, przed czym mam lęki?
• Co jest za blisko mnie?
• Co dlaczego tak bardzo mi przeszkadza?
• Co chcę zmienić w sobie?
• Co mnie przydusza i nie pozwala zająć się sobą?
• Czy jestem gotów przejąć ster życia w swoje ręce?
• Komu chcę udowodnić swoją twardość?
• Z czym nie chcę wejść w konflikt?
• Jakiej prawdy o sobie nie chcę przyjąć?
• Jak radzę sobie z problemem dominacji/poczuciem własnej niższości?
• Dlaczego chcę przejąć władzę nad otoczeniem poprzez dolegliwości?
• Jakie obszary życia uważam za brudne, nieczyste, nieszlachetne?
• Dlaczego tak bardzo tłumię agresję, a manifestuję swe pomniejszanie?
• Czy umiesz wybaczyć nadopiekuńczość swojej matki?
• Jaki strach daje mi zawężenie w moim ciele?

ASTYGMATYZM [Niesymetryczna krzywizna rogówki oka]
• Dlaczego dla siebie widzę rzeczy inaczej, niż dla innych?
• Czego tak bardzo się obawiam?
• Dlaczego chcę mięć rację, zamiast być obiektywnym?
• Jakie mam problemy z bliskim otoczeniem?
• Jakie wewnętrzne skrzywienia dostrzegam w sobie?
• Dlaczego nie daje innym prawa do posiadania zdania innego niż moje?

BARKI [Ból]
• Czy uważnie pomagam innym?
• Czy z miłością zajmuję się ich szczęściem?
• Czy dźwigając czyjeś ciężary daję tej osobie godność?
• Czy nie zaniedbuję własnego życia, pozbawiając kogoś szansy nauki?
• Dlaczego obarczam się cudzymi ciężarami?
• Czy wiem, komu mam wybaczyć?
• Dlaczego nie kocham najpierw siebie?
• Komu oddaję swe moce, biorąc jego ból?

BEZPŁODNOŚĆ
• Przed czym nowym czuję strach?
• Przed jakimi zmianami się blokuję?
• Czy akceptuję siebie żyjącego bez dzieci?
• Dlaczego chcę mieć dziecko?
• Czy potrafię najpierw siebie obdarzyć miłością?
• Czy jestem gotowy do obdarzenia się większą odpowiedzialnością?
• Co skrywam głęboko w sobie, czego się lękam?

BIEGUNKA
• Co odrzucam, czego nie akceptuję, a co jest trudne i zbędne?
• Z czym lękam się stanąć twarzą w twarz?
• Dlaczego z wdzięcznością nie cieszę się życiem?
• Dlaczego nie kocham wszystkiego takim, jakie jest?
• Przed czym chcę uciec i czego się pozbyć?

BRAK ŁEZ
• Dlaczego ukrywam swą wrażliwość?
• Dlaczego nie pozwalam sobie na łagodność i uczynność?
• Czego się boję, nie dając sobie prawa do mrugania?
• Dlaczego nie jestem w pełni sobą?
• W jakim aspekcie straciłem kontakt z sobą?
• Dlaczego nie kocham i nie akceptuję siebie takim, jakim jestem?

BRZUCH – ból
• Czy żyję po to, aby inni byli szczęśliwi?
• Czego tak naprawdę się boję?
• Czy potrafię prawdziwie odpoczywać?
• Góra brzucha mówi, że boisz się o siebie.
• Dlaczego tak bardzo przejmuję się innymi?

BULIMIA [żarłoczność psychiczna]
• Czego ze swojej przeszłości nie mogę sobie wybaczyć?
• Dlaczego nie chcę pojednać się z Matką?
• Czy to jest poczucie wstydu?
• Dlaczego nie kocham swojej seksualności?
• Dlaczego tak tłumię seksualność, choć naprawdę jej pragnę?
• Dlaczego nie daję sobie prawa do swojej żeńskości?
• Dlaczego jestem tak sztywna i uparta mentalnie?
• Czy nienawidzę i chcę zjeść matkę, którą sobie wybrałam na naukę?
• Kogo i za co chcę ukarać, a kogo niszczę naprawdę?
• Czy karanie samej siebie rozwiąże mój prawdziwy problem?

CELLULITIS
• Dlaczego blokuję swoją kreatywność?
• Dlaczego nie ufam sobie?
• Dlaczego nie pozwalam sobie być takim, jakim jestem?
• Dlaczego chcę kontrolować innych?
• Dlaczego gromadzę i tłumię uczucia wewnątrz siebie?
• Dlaczego boję się wyrażać kreatywność?
• Dlaczego żyję bardzo przeszłością?
• Dlaczego radykalizuję, napinam się w sobie?
• Czy kocham siebie, taką kobietę, jaką jestem?
• Komu nie potrafię zaufać i przed czym się spinam?

CHOROBA LOKOMOCYJNA
• Dlaczego chcę wszystko kontrolować?
• Komu nie ufam? Do czego nie mam zaufania?
• Czy mam dość jazdy i poszukiwania samego siebie?
• Czego naprawdę pragnę w swoim wnętrzu?

CHOROBA PARKINSONA
• Czy pozwalam sobie kontrolować bardzo siebie i innych?
• Co powstrzymuje mnie przed okazywaniem wrażliwości i uczuć?
• Czy mam zbyt surowe normy i zasady?
• Dlaczego koniecznie chcę wszystkim i wszystkimi rządzić?
• Dlaczego nie czuję się bezpieczny?
• Czy mogę zaufać ludziom i biegowi życia?
• Dlaczego koniecznie chcę zatracić się w tym, co widzę?
• Co powoduje wewnętrzne i zewnętrzne naciski?
• Z jakimi problemami życia sobie nie radzę?

CHOROBA PSYCHICZNA
• Czy mogę przebaczyć sobie i innym?
• Komu nie chcę głównie zaufać?
• Czy kochanie sercem usunie skutki mojego utkwienia w umyśle?
• Jaki nacisk daje mi dusza na umysł, abym odnalazł swoje serce?
• Czy wybaczyłem rodzicowi płci przeciwnej?

CHRAPANIE
• Czy możesz usłyszeć, co mówią inni, aby oni usłyszeli ciebie?
• Co chciałbyś powiedzieć innym w dzień?
• Dlaczego sam siebie głośno odrzucam?
• Dlaczego uparcie odmawiam uwolnienia się od dawnych wzorców?
• Komu i co chcę wykrzyczeć nocą?

CIĄŻA POZAMACICZNA
• Czy mam poczucie winy?
• Dlaczego zdecydowałam się na dziecko?
• Jaki klimat przygotowałam dla dziecka?
• Osoba chce być kochana i zrobić coś dla kogoś.
• Czy dostrzegam w głębi siebie jej samoodrzucenie?
• Czy możesz dać miłość sobie zamiast o nią zabiegać u innych?

CUKRZYCA
• Dlaczego chcę wszystko kontrolować?
• Dlaczego poszukuję miłości i czułości, zamiast dać ją sobie?
• Czy mogę sam sobie dać słodycz życia?
• Dlaczego szukam potwierdzenia siebie i chcę wszystko zrobić sam?
• Czy kocham życie, które mam i siebie takim, jakim jestem?
• Komu chcę osłodzić życie, zamiast najpierw dać słodycz sobie?
• Jakie wzorce miłości są we mnie, jakie chcę powielać?
• Jak długo będę jeszcze szukał miłości poza swoim sercem?
• Czy przyjmujesz wezwanie do okazania miłości i słodyczy sobie?
• Jakie smutki pielęgnuję zamiast w pełni cieszyć się życiem?

CYSTA
• Dlaczego podtrzymuję ból z przeszłości?
• Czy jestem świadomy/a, że to ja sam szkodzę sobie?
• Jakie bóle, żale, smutki, nagromadziłem i trzymam w sobie?
• Czy umiem wybaczyć sobie i innym?
• Czy umiem wyłączyć stary, powtarzany sobie film?

CZKAWKA
• Co mam pilnie przerwać, a czego nie zauważam?
• Co mam przestać robić, co nie jest korzystne dla mnie?
• Skąd bierze się u mnie nadpobudliwość i czego mam już dość?

CUCHNĄCY ODDECH
• Czy swoje myśli uważam za nieczyste?
• Czy jestem negatywnie nastawiony do wszystkiego?
• Kogo chcę odstraszyć, a czego naprawdę pragnę?

CIŚNIENIE – podwyższone.
• Czy uważam się za osobę odpowiedzialną za szczęście innych?
• Jakie długotrwałe problemy mam nierozwiązane?
• Jaką wewnętrzną walkę przyjmuję i trwam w niej?
• Jakim sprawom obawiam się stawić czoła?
• Jakie sprawy powodują podnoszenie wewnętrznego ciśnienia?
• Jakie emocje tak bardzo tłumisz w sobie?
• Co powoduje moją hiperaktywność?
• Jakie chorobliwe ambicje pielęgnuję w sobie?

CIŚNIENIE – obniżone
• Dlaczego tak łatwo tracę wiarę?
• Czy mogę uwierzyć w siebie i pokochać siebie?
• Czy potrafię znaleźć cel w życiu i stawić czoła wyzwaniom?
• Czy mogę dać sobie więcej aktywności i ruchliwości?
• Z jakimi problemami nie potrafię się skonfrontować?

CHRYPKA – Gardło ból
• Czy mam uczucie, że nie mam nic do powiedzenia?
• Co zakłóciło mi drogę komunikacji pomiędzy sercem, a umysłem?
• Co mówiłem i co przyjąłem jako prawdę?
• Dlaczego pozwalam, aby ktoś stanął mi kością w gardle?
• Co tak trudno mi jest przełknąć?
• Czy czuję się zmuszony, czy zdecydowałem sam?
• Czy potrafię mówić prawdę sobie i innym?
• Co nie pozwala mi się wyrazić i być twórczym?
• Utrata głosu wobec czego pokazuje mi moją bezsilność?

DEPRESJA
• Czy mogę wybaczyć samemu sobie?
• Czy mogę zobaczyć to, co tłumię w sobie?
• Co wywołuje moje napięcia emocjonalne?
• Czy mogę zacząć cieszyć się życiem i dopuść do głosu swoje uczucia?
• Czy dostrzegam w sobie głęboki żal do rodzica płci przeciwnej?
• Czy mam odczucie braku wybaczenia mu, lub innej bliskiej osobie?
• Przed czym wycofuję się, krzyczę by zostawić mnie w spokoju?
• Czy doświadczyłem/am odrzucenia, porzucenia, zdrady?
• Czy mogę zacząć być sobą i cieszyć się życiem?

DNA MOCZANOWA [Artretyzm]
• Czy potrafię wybaczyć i wyciągnąć konstruktywne wnioski?
• Czy potrafię szczerze porozmawiać ze sobą i bliskimi mi ludźmi?
• Czy moje lęki o przyszłość mają jakieś podstawy?
• Dlaczego pragnę dominować i czy pozwalam sobie na to?
• Co wzywa mnie do porzucenia władczego i wyniosłego sposobu życia?
• O czym mówi mi przeżywana choroba bogaczy?
• Co powoduje we mnie chęć panowania?

DYSLEKSJA
• Czy potrafię zaakceptować żeński i męski aspekt swojej duszy?
• Dlaczego swoim ciałem pokazuję to, co mogę sercem powiedzieć bliskim?
• Czy czułem się zmuszany do intelektualnych osiągnięć?
• Czy muszę wymyślać fizyczne niedoskonałości, aby usprawiedliwić swoje niedociągnięcia?

DZIĄSŁA
• Co powstrzymuje mnie przed realizacją podjętej już decyzji?
• Co sprawia, że tak mało potrafię prosić?
• Dlaczego nie wierzę w całej pełni w siebie?
• Co blokuje mnie w wyrażaniu siebie w pełni?

DZWONIENIE W USZACH
• Dlaczego mam wyrzuty sumienia?
• Komu nie chcę być posłuszny?
• Czy akceptuję w wobec siebie krytykę?
• Co chcę w sobie zagłuszyć?
• Czy potrafię wsłuchać się w siebie samego?
• Czy dzwoni we mnie nadmiar myśli?
• Jaki mam rozdźwięk pomiędzy słuchaniem umysłu i serca?

DALEKOWZROCZNOŚĆ
• Czy czuję się bezpieczny tu i teraz?
• Czy powstrzymuję w sobie wściekłość?
• Dlaczego martwię się o przyszłość na poziomie ciała?
• Na co przymykam oczy, co jest blisko?
• Jakie mam zesztywnienie duchowe w sobie?

GARB
• Czy potrafię sam zająć się swoją przyszłością?
• Jakie ciężary dźwigam na swoim grzbiecie?
• Czy bez ciężaru na grzbiecie, też mogę osiągnąć wszystko?
• Co przerasta mnie emocjonalnie?
• Jakie oczekiwania mojej rodziny dźwigam na sobie?

GARDŁO
• Czy potrafię prosić o to, czego pragnę?
• Czy wyrażam swobodnie swoje myśli i uczucia?
• Jakiej sytuacji nie potrafię przełknąć?
• Dla kogo żyję? Co ściska mnie w gardle?
• Kto stanął mi kością w gardle?
• Co tak trudno jest mi przełknąć?
• Jaka prawda uwięzła mi w gardle?
• Co zakłóca komunikację pomiędzy sercem i głową?
• Do czego czuję strach, bezradność, upór?
• Kogo skrzywdziłam moim darem boskiego słowa?

GŁOWA – ból
• Dlaczego tyle rozmyślam, zamiast w harmonii poczuć to sercem?
• Dlaczego bombarduję się myślami?
• Dlaczego tyle od siebie wymagam?
• Dlaczego biorę sobie tyle na głowę?
• Czy zmuszam siebie, aby wszystko zrozumieć?
• Dlaczego lękam się i krytykuję siebie?
• Czy mogę patrzeć oczyma miłości, pokochać i aprobować siebie?
• Czy nie jestem uparty i nie próbuję przebić głową muru?
• Czy uczciwie podchodzę do swoich problemów seksualnych?
• Nad czym łamię sobie głowę?
• Czy zbyt ambitnie pnę się ku górze?
• Dlaczego przesuwam swój orgazm do głowy?

GORĄCZKA
• Czy mogę znaleźć źródło nagromadzonej złości i żalu?
• Czy potrafię poszukać, komu mogę wybaczyć?
• Co tak bardzo podniosło temperaturę i w moim wnętrzu zawrzało?
• Do uregulowania jakich spraw wzywa mnie ten alarm?

GRYPA
• Czy potrafię wyrażać swoje pragnienia i prośby?
• Przed czym ta choroba jest ucieczką?
• Czy przyjmuję postawę ofiary?
• Dlaczego wierzę w statystykę zachorowań?

HEMOROIDY
• Jaką złość czuję z przeszłości?
• Co mnie obciąża, obarcza?
• Do czego czuję się zmuszana?
• Jakie bolesne sprawy noszę w sobie?
• Z czym uparcie nie chcę się rozstać?
• Dlaczego nie pozwalam sobie na lęki o sprawy materialne?

IMPOTENCJA
• Czy czuję się niedowartościowany?
• Jakie pomniejszenia sobie zadałem?
• Komu i co chcę bardzo udowodnić?
• Jaką czuję presję i za co chcę się ukarać?
• Jakie mam urazy do poprzedniej partnerki?
• Czy w moim domu dominowała matka?
• Czy odczuwam czasem strach przed moją matką?

JAJNIKI
• Czy jestem gotowa do dawania nowego życia?
• Czym powoduję problemy z miesiączkowaniem?
• Co spowodowało we mnie dysharmonię?
• Czy przyjęłam dar bycia kobietą w pełni?

JASKRA
• Dlaczego mam zawężone widzenie świata?
• Jakie są przyczyny we mnie zablokowania uczuć?
• Co w przeszłości stłumiłam, czego nie rozwiązałem, nie przeżyłam?
• Co podnosi moje napięcie i ciśnienie w oczach?
• Czy widząc cierpienie innych, nie widzę go u siebie?
• Czy mogę wyciągnąć wnioski z nauk przeszłości i pokochać je?

JĄKANIE SIĘ
• Czy mogę nauczyć się być w pełni sobą?
• Co tak bardzo jest spiętrzone we mnie?
• Jakie uczucia, bodźce tak bardzo chcę kontrolować?
• Co tak bardzo gotuję i tłumię w sobie?
• Czy akceptuję swoją cielesność?
• Czy mogę wyrazić siebie i pozwolić sobie na płacz?
• Co wypływa jeszcze ze mnie zniekształcone?
• Jakie cierpienie pielęgnuję nadal w sobie?
• Czy jestem uczciwy wzajemnie z sobą?
• Czy potrafię puścić to, co trzymam i pozwolić na zniknięcie powodu jąkania?

JELITA
• Dlaczego uparcie nie chcę pozbyć się tego, co stare?
• Jakich przekonań, poglądów, nie chcę się pozbyć?
• Dlaczego rozpamiętuję ciągle przeszłość?
• O czym z dzieciństwa próbuję zapomnieć?
• Nad czym chcę mieć kontrolę, panowanie?
• Kogo lub co uparcie oceniam, zamiast przyjąć wszystko takim, jakie jest?
• Komu lub czemu nie pozwalam przeminąć w sobie?

KAMIENIE
• Jakie energie, nieczystości, gromadzę w sobie?
• Co skamieniało we mnie i teraz mnie usztywnia?
• Co cię nie zadowala i tworzy w tobie skamieniałe agresje?
• Co jest dla mnie tak twarde, że nie radzę sobie z tym?
• Dlaczego kamienie muszą mi uświadamiać moje zgorzknienie, upór, dumę?

KARK – problemy
• Wobec jakich aspektów życia mam dużo uporu i zawziętości?
• Czy dolegliwość utrudnia mi mówienie „tak”?
• Czy dolegliwość pokazuje, że nie umiem powiedzieć „nie”?
• W jakich aspektach w życiu wykazuję sztywność?
• Czy znajduję w sobie dostatek tolerancji i cierpliwości?
• Jaką sztywność moich poglądów pokazuje mi mój kark?

KATAR
• Czego mam po dziurki w nosie?
• Dlaczego krytykuję najbardziej siebie?
• Dlaczego nie akceptuję w pełni siebie?
• Kogo chcę odstraszyć, zamiast mu to powiedzieć?
• Kogo trzymam na dystans moim kichaniem?
• Z czego mój organizm chce oczyścić duszę?
• Dlaczego jestem przeświadczony, że katar mogę złapać od innych?

KATAR SIENNY
• Czy mogę nauczyć się wybaczać sobie i innym?
• Dlaczego uważam, że jestem prześladowany?
• Czy naprawiam tę sytuację, przedłużając ten stan?
• Jakie cierpienia uparcie chcę przedłużać, zamiast wybaczyć sobie?

KATARAKTA
• Czego wolę nie widzieć niż dostrzec to w życiu?
• Co spowijam stwarzając sobie mgłę?
• Dlaczego postrzegam świat w ciemnych barwach?
• Czy umiem pozbyć się obaw i spojrzeć z ufnością?
• Czy mogę zacząć patrzeć w przyszłość optymistycznie i z radością?

KLAUSTROFOBIA
• Czego tak naprawdę się obawiam?
• Dlaczego zamykam się w sobie z obsesją bycia perfekcjonistą?
• Czego tak naprawdę czuję się więźniem?
• Czy dostrzegam własne pragnienia i ukryte agresje?
• Jakie uczucia pokazuje we mnie ta przypadłość?

KOLANO
• Czy jestem podatny na zmiany w sobie?
• Z czego wynika brak uległości, elastyczności, ugięcia?
• Przed czym ostrzega mnie ciało, a czego nie jesteś świadomy?
• Przed czym moje ego nie pozwala mi się ugiąć?
• Co utrudnia mi ta dolegliwość?
• Jaki problem postanowiłem rozwiązać uporem?

KONWULSJE
• Wobec kogo bliskiego długo powstrzymywałem agresję?
• Dlaczego daję siebie wszystkim spełniając ich oczekiwania?
• Czy mogę wreszcie pokochać w pełni siebie?

KOSZMARY
• Czy mogę przyjąć pomoc dawaną przez sen?
• Czy mogę stanąć twarzą w twarz ze swoimi lękami, strachami, niepokojem?
• Jak sen jak pomaga mi uświadomić, co dotąd nieuświadomione mam w sobie?

KOŚCI – problemy
• Dlaczego szukam uzależniania się od innych?
• Czy bardzo szukam sobie autorytetów i bycie autorytetem?
• Dlaczego czuję się bezwartościowy i szukam wsparcia?
• Dlaczego nie mam zaufania do życia, do wszechświata?
• Czy potrafię uwierzyć w siebie i poczuć się silniejszy?

KREW – problemy
• Dlaczego psuję krew sobie?
• Czy potrafię jak dziecko wyrazić swoją radość?
• Czego bardzo ważnego brak mi w życiu?
• Co przeszkadza mi kierować własnym życiem?
• Czy mogę uwierzyć w siebie i zobaczyć, że jestem tu dla własnej ewolucji?
• Jak mogę poprawić jakość swojej krwi, kochając siebie?
• Czy mogę odnaleźć radość w sobie, zamiast jej poszukiwać na zewnątrz?
• Dlaczego nie urzeczywistniam swoich pragnień i marzeń?

KRÓTKOWZROCZNOŚĆ
• Dlaczego obawiam i lękam się ciągle o przyszłość?
• Dlaczego obawiam się spojrzeć daleko i z ufnością do świata?
• Czy obawiam się nowego, spodziewając się najgorszego?
• Dlaczego mam trudności z otworzeniem się na poglądy innych?
• Jakich nowych wyzwań od dawna się boję?
• Dlaczego nie chcę przyjąć odpowiedzialności za swoje życie?
• Co powoduje moją sztywność duchowo- umysłową?

KRWINKI – problemy
• Czy walczyć chce moje serce, czy moje ego?
• Czy mogę zaufać wreszcie swojej boskiej doskonałości?
• Czy potrafię wreszcie odnaleźć wolę i siłę stawienia czoła wyzwaniom?
• Czy potrafię nauczyć się bronić, ufać i kochać siebie?
• Czy słyszę głos mego serca „na pomoc, pragnę radości”?

KRĘGOSŁUP – ogólnie
• Co powoduje moje ogromne przeciążenie?
• Czy mogę dostrzec złość i silne poczucie winy, że nie mogę sprostać problemom?
• Dlaczego tak dużo biorę na siebie?
• Do czego zmusza mnie moja dolegliwość?
• Czy mogę zamiast się obciążać, dostrzec własne kompleksy?
• Jakich starych prawd chcę nadal się trzymać?
• Czego już nie chcę dłużej znosić?
• Od jakich ciężarów mogę rozpocząć uwalnianie duszy, aby uwolnić się od bólu?
• Jaką nieszczerą postawę duchową pokazuje mi moja dolegliwość?
• Jaką prawdę ujawnia moja wykrzywiona postawa?
• W wobec jakich doświadczeń byłem mało elastyczny?
• Co pokazuje mi skrzywione ciało?
• Jakich lekcji życia nie akceptuję?

ŁUSZCZYCA
• Dlaczego nie chcę wyjść ze swej skorupy?
• Czy mogę zaakceptować swoje talenty, wady i zalety?
• Gdzie i przez kogo obawiam się zranienia?
• Dlaczego odmawiam odpowiedzialności za swoje własne uczucia?
• Z jakimi sytuacjami odmawiam sobie kontaktu?

MACICA
• Czy obwiniam się, że nie stworzyłam swoim najbliższym domu, jaki pragnęłam?
• Dlaczego nie jestem gotowa na zmiany?
• Co nieuświadomionego jeszcze mnie blokuje?
• Czy mogę w pełni pokochać bycie kobietą?
• Jakie sprawy zachwiały moją żeńską energię?
• Macica symbolizuje twórczy dom, to przyjmowanie i dawanie schronienia.

MENOPAUZA
• Czy akceptuję starzenie się?
• Czy mam trudność z zaakceptowaniem męskiej części siebie?
• To mój czas kreacji, czy mogę pokochać to przejście?

MIESIĄCZKA – problemy
• Czy czuję potrzebę wybaczenia matce?
• Dlaczego nie w pełni cieszę się własną kobiecością?
• Czy zazdroszczę mężczyznom, zamiast ich pragnąć?
• Czy przyjmuję prawdę, że kobieta nie ma żadnych ograniczeń?
• Dlaczego wzbraniam się przed dorośnięciem do roli matki?
• Czy kocham swoją cudowną kobiecość, boginię, którą jestem?

MIGRENA
• Jaka jest przyczyna, że czuję się winna?
• Co powstrzymuje mnie przed realizacją swoich pragnień?
• Nad czym łamię sobie głowę?
• Czy tłumię w sobie agresje?
• Czy nie jest to moja wymówka przed stawieniem czoła wyzwaniom życia?
• Czy nie cierpię na przerost chorobliwych ambicji i oczekiwań?
• Czy nie próbuję z uporem przebić głową muru?
• Czy oprócz rozumu czuję w sobie serce?
• Dlaczego nie posługuję się sercem dostatecznie dużo?
• Czy uczciwie podchodzę do moich problemów seksualnych?
• Jakie lęki seksualne powodują przesunięcie mego orgazmu do głowy?

MOCZENIE – nocne
• Jaki strach czuję przed ojcem?
• Dlaczego tak bardzo kontroluje się w czasie dnia?
• Z jakiego powodu twoja dusza płacze w nocy?

NAROŚL
• Dlaczego długo rozpamiętuję niepowodzenie?
• Dlaczego ciągle gromadzę coś z przeszłości?
• Jaką dawną urazę trwale w sobie pielęgnuję?
• Czy zamiast tworzyć pretensje, warto przebaczyć?

NERKI – problemy
• Czy możesz spojrzeć na swój związek partnerski sercem?
• Czy czuję się niewystarczająco silny w relacjach z innymi?
• Jakie relacje z partnerem zniszczyły stan moich nerek?
• Dlaczego krytykuję siebie i porównuję się z innymi?
• Dlaczego trwam przy starych problemach, blokując swój rozwój?
• Czy jestem bardzo podatny na wpływy z zewnątrz?
• Czy umiem odkrywać siebie w zachowaniach partnera?
• Czy mam w sobie harmonię energii żeńskiej i męskiej?
• Czy mam skłonności, obwiniać partnera i widzę bardziej jego problem?
• Czy trzymam się kurczowo starych problemów?
• Do jakich skoków chce mnie skłonić mój kamień nerkowy?
• Jaki mam konflikt uczuć partnerskich?

NERWICA
• Czy jestem gotowy zaakceptować to, że rodzice działali najlepiej jak potrafili?
• Czy gotowy jestem zaufać procesowi życia?
• Co burzy mój wewnętrzny spokój i opanowanie?
• Na ile harmonia mego ciała pokazuje mi stan mej duszy?
• Do jakiej szybkiej zmiany moich przekonań wzywa mnie ta dolegliwość?

NOGI – ból
• Czy czuję obawy przed kroczeniu do przodu?
• Na ile pojednałem się z moimi rodami?
• Czy aby podjąć decyzję potrzebuję bólu?
• Komu nie ufam, krocząc do przodu?
• Z czym nie chcę się zmierzyć, dając sobie wymówkę?
• Czy potrafię odnaleźć głęboko ukryte zaszłości, blokujące mnie przed kroczeniem w życiu?

NOS – problemy
• Kogo lub co mam w nosie?
• Czy w pełni potrafię oddychać życiem?
• Gdzie wtykam swój nos?
• Z czym nie chcę mieć kontaktu?
• Kogo się boję, kogo chcę odstraszyć?
• Jaka sprawa brzydko mi pachnie?
• Czy w pełni akceptuję siebie?
• Jakich spraw nie chcę dostrzec mając je głęboko w nosie?
• Czy mam poczucie bycia ofiarą?
• Jaki płacz pokazuje moja dusza?

OBOJCZYK
• Czy oskarżam się o brak odwagi, aby robić to, na co mam ochotę?
• Czy mam wrażenie, że pozostaję pod wpływem władzy innych osób?
• Czy byłem dzieckiem wykonującym wolę rodziców?
• Komu nie potrafię odmówić posłuszeństwa?

OBRZĘK
• Co wstrzymałem, co się zebrało i jest już gotowe do rozwiązania?
• Czy widzę, czuję, konflikt pomiędzy moim ego, a sercem?
• Czy zamiast stawiać sobie bariery i ograniczenia mogę uwierzyć w swoje wspaniałe możliwości i talenty?

OCZY
• Czy jestem w stanie znieść widok rzeczy takimi, jakie są?
• Czego nie chcę widzieć?
• Na co przymykam oczy?
• Jakiego obszaru mego jestestwa wolę nie zauważać?
• Czy umiem patrzeć kochającymi oczyma, z radością dziecka?
• Jakie mam w sobie ukryte lęki i obawy?
• Od jakich obszarów życia odwracam wzrok?
• Lewe oko jest tym, co widzimy w sobie pod wpływem nauk matki.
• Prawe jest tym, co na zewnątrz i wpływ nauk ojca.
• Jaki problem na mojej duszy odzwierciedlają moje oczy?
• Jaki konflikt pokazuje zapalenie spojówek w moich oczach?
• Z jaką sytuacją, to zapalenie, zmusza mnie do stanięcia prosto w oczy?

ODBYT – problemy
• Zakończenia jakich spraw pragniesz?
• Czy mam głębokie poczucie winy?
• Od czego chcę bardzo się uwolnić?
• Czy pielęgnuję złość, frustrację i mam pragnienie kary?
• Jakich prawd głęboko się wypieram, a czego nie chcę przyjąć?

ODCISKI
• Jakich sytuacji dotyczy strach, który kieruje moimi poczynaniami?
• Dlaczego tyle wymagam od siebie?
• Jakie piętno wywierają na mnie moje odciski?
• Co chciałem zrobić wbrew sobie samemu?

ODCZUWANIE CHŁODU
• Czy obawiam się że pozwalam wykorzystywać przez innych?
• Jakie sprawy utrudniają przepływ ciepła i miłości w moim wnętrzu?
• Czy moje ciało mówi, że brak mi zaufania do samego siebie?
• Czy w pełni otworzyłem się na przepływ energii życia w moim ciele i duszy?
• Czy odczuwam pełne zespolenie się z darem życia w tym ciele?
• Dlaczego pozwalam się okradać i czego nie daję sobie sama?

OPRYSZCZKA
• Czy surowo oceniam osobę płci przeciwnej?
• Czy mam opory, by całować innych ludzi?
• Czy upatruję winę głownie w innych?
• Za co chcę ukarać samego siebie, pozbawiając się tego czego bardzo pragnę?
• Z jakimi aspektami zmusza mnie moja dusza do stanięcia twarzą w twarz?

ORGAZM – brak
• Czy jestem osobą, która chce wszystko kontrolować?
• Czy mogę zamienić swoją stanowczość na całkowite scalenie się ciała i duszy?
• Czy mogę pozwolić sobie na wewnętrzna fuzję pierwiastka męskiego i żeńskiego?
• Czy mogę najpierw bardzo siebie pokochać aby dać innym to potem?
• Komu i co chcę udowodnić, przed czym się spinam?
• Kogo chcę naprawdę ukarać i za co się obwiniam?

OTYŁOŚĆ
• Dlaczego biorę na siebie tak wiele?
• Czy w dzieciństwie przeżyłem upokorzenia?
• Jakie aspekty życia tak bardzo mnie obciążają?
• Czy poprzez swoją uczynność zabiegam o miłość i szacunek u innych, zamiast dać je sobie samemu?
• Czy dostrzegam ogrom głodu miłości i pragnienie czułości w sobie?
• Dlaczego nie daję pokarmu miłości sobie sam?
• Przed czym chcę się ochronić obfitością mej wagi?
• Czy miłość serca mego, to jedyna cudowna dieta?
• Czy potrafię dokonać odmłodzenia, pozbywając się lęków?
• Nadmiar czego chcę przemycić do nowego świata?

OZIĘBŁOŚĆ PŁCIOWA
• Czy możesz pozwolić sobie na pragnienia serca, a wyłączyć kontrolę umysłu i ego?
• Czy jest we mnie przekonanie, że seks jest czymś złym?
• Czy uważam swego partnera za nieczułego?
• Czy twój stosunek do świata jest sztywny?
• Dlaczego mam niechęć do oddawania samej siebie?
• Za co tak srogo sama siebie chcę karać?

OSKRZELA
• Jakie nieporozumienia, kłótnie, złości, przechodzę?
• Jakie sprawy rodzinne domagają się rozwiązania?
• Co mnie powstrzymuje i przez co mam poczucie winy?
• Czy zdarzają mi się kłótnie, krzyki, ciche dni?
• Czy mogę zamienić powątpiewanie w siebie na życie z większą radością?
• Dlaczego czuję oddech i wpływ rodzinki?
• Jak mogę oczyścić swoje życie rodzinne?

PALCE NÓG
• Dlaczego tak bardzo zajmuję się szczegółami?
• Czego żałuję, tworząc kolejne lęki i obawy?
• Jakie przeżyte cierpienia domagają się uwolnienia moim wybaczeniem?
• O jakim poczuciu winy mówi mój wrastający paznokieć w paluch?
• Jakie szczegóły drogi życia chcą mi przypomnieć moje palce nóg?
• Czy jest we mnie pokochanie moich rodów?

PALCE RĄK
• Czy mam skłonność do zajmowania się detalami w życiu?
• Czy mogę spojrzeć na wszystkie szczegóły przez miłość serca?
• Kciuk reprezentuje wolę i nacisk, intelekt, zmartwienie.
• Wskazujący to siła charakteru, władza, wytykanie, ego, oceny i lęk.
• Środkowy to życie wewnętrzne, seksualność, odrzucenie, złość.
• Serdeczny mówi o związku partnerskim, zawodzie miłosnym, żalu, braku wizji rzeczywistości.
• Mały to komunikacja, rodzina, giętkość umysłu i problem z tym, co inni o mnie pomyślą

PARALIŻ
• Przed czym lub przed kim pragnę uciec i z czym nie chcę się zmierzyć?
• Czy mogę sobie uświadomić, czym siebie tak bardzo ograniczam?
• Jaką stworzyłem wewnętrzną blokadę?
• Czy mogę zobaczyć, że lęk, strach i upór, to doświadczenia które sobie sam wybrałem?
• Co pomaga mi dostrzec moja dusza, dając to zatrzymanie?

PAZNOKCIE
• Dlaczego nie ufam sobie i ludziom?
• Po co trzymam się tego, że muszę radzić sobie sam?
• Dlaczego nie czuję się w pełni bezpiecznie?
• Jaki i o co mam uraz do rodziców?
• Jaką agresję w sobie próbuję stępić obgryzając swoje paznokcie?

PĘCHERZ – choroby
• Dlaczego płaczę wewnętrznie?
• Jakie zużyte tematy warto odpuścić?
• Jakiego tematu trzymam się bardzo kurczowo?
• Co jest nabrzmiałe we mnie i domaga się uwolnienia, odpuszczenia sobie?

PEDANTYZM
• Czy mam poczucie niepewności?
• Dlaczego tak zależy mi na zdaniu innych?
• Dlaczego tak bardzo szukam uznania i akceptacji u innych?
• Czy mogę zacząć uporządkowywanie od swego świata wewnętrznego?
• Dlaczego zamiast uporządkować moje wnętrze, chcę porządkować cały świat?

PIERSI – problemy
• Dlaczego tak wiele wymagam od siebie matkując innym?
• Czy czuję się bezpieczna w moim związku?
• Czy wybaczyłam w pełni własnej matce?
• Czy umiem matkować z radością i przyjemnością?
• W jakich uczuciach macierzyńskich się zagubiłam?
• Prawa ma związek z partnerem, lewa z dzieckiem.

PLECY – ból
• Co noszę na swoich plecach, czego tak naprawdę nie chcę nosić dłużej?
• Jakie duchowo- emocjonalne przeciążenie dźwigam?
• Górna część pleców to brak wsparcia uczuciowego, czucie się niekochanym, pilnowanym..
• Część środkowa mówi o poczuciu winy i uwięzienia.
• Dolna, o potrzebie posiadania wszystkiego, nieumiejętności proszenia o pomoc.

PLUCIE
• Do kogo lub czego wyrażam pogardę?
• Czy mogę zobaczyć, co jest korzystne dla mnie, zamiast to odrzucać, opluwając?
• Dlaczego nie akceptuję w pełni biegu życia?

PŁUCA
• Dlaczego nie wdycham życia pełnymi piersiami?
• Czy mogę ujrzeć siebie w pełni szczęścia?
• Czy wiem, że mogę udusić siebie?
• Komu tak naprawdę nie daję żyć pełnią życia?
• Kto poza mną może utrudnić mi wdychanie życia?

POCENIE SIĘ
• Dlaczego tak bardzo powstrzymuję swoje emocje?
• Czy czuję wobec siebie nienawiść?
• Czy wiem, komu mogę wybaczyć?
• Dlaczego mam w sobie tyle niepewności i zwątpienia?

POCHWA – problemy
• Czy czuję się manipulowana, wykorzystywana i niedowartościowana?
• Czy dolegliwość, którą przyjęłam, jest dla mnie korzystna?
• Co jeszcze mnie blokuje? Co uniemożliwia mi, abym była szczęśliwą?
• Dlaczego nie cieszę się, nie raduję swoją seksualnością?
• Za co chcę sama siebie ukarać?

PORONIENIA
• Czy to nieświadomy wybór duszy dziecka, czy mój?
• Czy odnajduję w sobie niegotowość na ten etap życia?
• Czy mam lęk przed przyszłością i czynię przełożenie w czasie?
• Ta sama dusza często ponownie powraca do tych samych rodziców.

POŚLADKI
• Czy moim pragnieniem jest kontrolowanie?
• Czy ktoś nie próbuje dać mi kopniaka w tyłek?
• Czy pozwalam innym podejmować decyzje za siebie?
• Co zaniedbuję i zostawiam w tyle?
• Kogo pogrążyć chcę karaniem?

POWIEKI – ból
• Czy pozwalam sobie na odpoczynek?
• Czy obawiam się agresji z zewnątrz?
• Czy mogę na wszystko spojrzeć później pod innym kątem?

POWIĘKSZENIE WĘZŁÓW CHŁONNYCH
• Dlaczego chcę kontrolować wszystko i wszystkich wokół?
• Wobec kogo lub czego skumulowałem tyle żalu?
• Czym tak bardzo się przeciążam?

PÓŁPASIEC
• Z kim nie mogę znaleźć kontaktu?
• Dlaczego kieruję się w życiu pozorami?
• Czy kontakt z sobą utrudnia mi kontakt z innymi?
• Czy ufam procesowi życia?
• Jaką prawdę skrywaną pokazuję choroba o mnie?
• O jaka pomoc wołam i jakiego szukam kontaktu?
• Przed czym czuję strach, do czego brak mi ufności?
• Dlaczego ukrywam swoją wrażliwość?

PROSTATA
• Dlaczego uważam, że czuję się bezsilny?
• Czy staram się wszystko kontrolować?
• Czy cieszę się swoja męskością i ją akceptuję?
• Jakie sprawy oddalam, a jakie lekceważę?
• Czy kocham nowe kierunki dróg w życiu?

PROTEZY
• Każda proteza jest oszustwem.
• Ciało pokazuje, co możesz poprawić w swojej duszy, przyjmując protezę, udajesz, że wszystko nadal jest w porządku, bez pracy nad swoim wnętrzem.
• Proteza symuluje fizyczną sprawność.
• Zamiast przyjąć pomoc daru choroby, udajemy że jej nie ma.
• Soczewka jest rodzajem podwójnego kamuflażu.

PRZEZIĘBIENIE
• Dlaczego jestem przekonany, że mogę złapać przeziębienie, bo inni chorują?
• Czy jest to moja ucieczka od tego, że zbyt wiele dzieje się naraz?
• A może to organizm wzywa mnie do zajęcia się samym sobą?
• Jaką złość przeżywam w sobie?
• Do jakiego konfliktu nie przyznaję się przed sobą?

RAK
• Jakie bolesne przeżycie spotkało mnie w dzieciństwie?
• Dlaczego tak długo pielęgnuję urazę?
• Jaką noszę w sobie nienawiść, która zżera mnie od środka?
• Dlaczego poczuciem winy sprowadzam na siebie karę?
• Czy potrafię wybaczyć przede wszystkim sobie, a potem innym?
• Czy mogę uporządkować życie, napełniając je miłością, zamiast niszczyć siebie?
• Jakie prawdę daje mi choroba na moje doświadczenia, ile mogę naprawić?
• Dlaczego nie daję sobie dostatecznie dużo miłości?
• To chora miłość przejawiająca się na niewłaściwej płaszczyźnie.
• Jakie przechowuję urazy i komu mogę wybaczyć.
• Czy mam oczekiwania wobec innych ludzi?
• Czy potrafię mówić o swoich potrzebach i kochać je, tak jak i potrzeby innych ludzi?

RAMIONA – ból
• Czy mam trudności z braniem w ramiona tych, których kocham?
• Czy mam w wobec innych poczucie winy?
• Czy czuję się mało użyteczny w działaniu?
• Czy sposób, w jaki myślę, nie uwiera mnie w ramiona?
• Czy umiem z miłością przyjmować wszystkie doświadczenia?
• Prawe to dawanie, lewe to branie.
• Ramiona wychodzą od serca i pokazują tą drogę do harmonii i zdrowia w nas.

REUMATYZM
• Dlaczego tyle wymagam od siebie i innych oraz krytykuję siebie?
• Dlaczego bardzo chcę być doskonała i perfekcjonistyczna?
• Czemu mam głębokie poczucie bycia ofiarą?
• Dlaczego mocno tłumię swoje uczucia?
• Czy nieświadomie topię poczucie winy w nadmiernym altruizmie, poświęceniach?
• Do jakich uczuć nie umiem się przyznać sam przed sobą?
• Zanim znieruchomieję, czy mogę zacząć dawać miłość sam sobie?
• Czy mogę zacząć być prawdziwie sobą, zamiast tworzyć maski, za którymi się skrywam?
• Jakie moje ciało pokazuje mi stwardnienia i zawężenia duchowo umysłowe?
• Dlaczego jestem nadgorliwy, skrupulatny i skromny?
• Dlaczego tłumię wściekłość, złość, zgorzkniałość, mściwość, chęć dominacji?
• Czy umiem zobaczyć maskę, za którą się ukrywam?

RĘCE
• Jakich czynności wykonywanie utrudnia mi ta dolegliwość?
• Czy swoich rąk używam do wyrażania miłości do siebie i do innych?
• Czy czuję się zmuszony do dawania?
• Czy obawiam się pomagać innym?
• Czy obawiam się ofiarowanej pomocy?
• Czy biorę z miłością, czy z obawą, lub oczekiwaniem?
• Czego daję za mało, czego nie chcę przyjąć?
• Czy wykorzystuję wszelkie szanse życia?

ROPIEŃ
• Jakie złości i żale gromadzę w sobie?
• Czy w moim życiu dominuje smutek lęk i gniew?
• Z czego zrodziło się moje poczucie winy?
• Czy zbierałem negatywne myśli wobec kogoś lub siebie samego?
• Jaką ropień wypowiada prawdę zamiast o mnie samym?
• Jakie energie tworzyłem, koncentrowałem, które objawił mi ropień?
• Na jakie sprawy wywieram nacisk przez boleści ciała?

ROZSTĘPY
• Zobacz, kiedy byłam zbyt twarda w kontaktach z innymi?
• Dlaczego tworzę skorupę wokół siebie?
• Dlaczego nie jestem sobą i nie pozwalam sobie na słabość?
• Czy miałam obawy, czy wybrałam właściwą drogę?
• Czy umiem zdjąć maskę osoby surowej i silnej?
• Czy potrafię znaleźć ufność do dokonywania kroku w przyszłość?
• Jaka skaza powstała w kontaktach z innymi?

RWA KULSZOWA
• Jakie poczucie winy uniemożliwia mi kroczenie do przodu?
• Dlaczego zadaję sobie taki ból, chcąc się ukarać myśląc w ten sposób?
• Jaki trzymam uraz tak długo i do kogo?
• Czy umiem wybaczyć sobie i innym?
• Dlaczego mam nadmierne poczucie braku bezpieczeństwa o przyszłość finansową?
• Czy rwa mówi mi o mojej dwulicowości, obłudzie i kompleksie niższości?
• Czy dostrzegam brak pewności siebie, przytłaczającą odpowiedzialność?
• Czy mój brak otwartości i elastyczności pokazuje mi moje„zakleszczenie”.
• Zaklinowane kręgi kręgarz wyprostuje, ale kto uwolni zakleszczoną duszę?
• Jeden mam kręgosłup, ale czy mam jedną moralność?
• Czy jestem szczery wzajemnie z sobą?

SAMOBÓJSTWO
• Jak bardzo pragnę uwagi innych i ich opieki?
• Czy mogę wybaczyć tym, którzy niedostatecznie opiekowali się mną w dzieciństwie?
• Czy pragnę mieć wszystko natychmiast?
• Czy mam poczucie bycia czasem ofiarą?
• Przed kim naprawdę chcę uciec?
• Czy potrafię odnaleźć prawdziwe źródło lęku?
• Czy to przed czym chcę uciec powróci w kolejnym wcieleniu?
• Czy nauki które obrałem też są moje i sam je ułożyłem?
• Komu tym tak naprawdę zaszkodzę?

SENNOŚĆ – problemy
• Czy mam trudności z przeżywaniem chwili obecnej?
• Czy z powodu braku radości i przyjemności w zadaniach życia, uciekam w sen?
• Czego pragnę w życiu, a czego się lękam?
• Jaką transformację przechodzę w sobie?
• Czy potrafię sobie odpuścić?
• Czy żyję w świecie snów i obawiam się obudzić?

SERCE – (mówi pokochaj siebie)
• Dlaczego oczekuję, aby inni mnie kochali, jeśli ja sam nie kocham siebie?
• Czy mogę wreszcie wsłuchać się w swoje serce, zamiast wciąż słuchać umysłu, którym rządzi tak dzielnie moje EGO?
• Czy słucham swojego serca?
• Czy żyję zgodnie z rytmem serca?
• Czy nie ograniczam swoich uczuć i mam odwagę je uzewnętrzniać?
• Czy daję swoim uczuciom przestrzeń i mam odwagę aby je uzewnętrznić?
• Czy w moim życiu jest jakiś materiał zapalny?
• Czy żyję i kocham z całego serca, czy tylko połowicznie?
• Czy mogę zacząć dawać memu sercu paliwo, o jakie ono błaga jakim jest moja miłość?
• Czy miłość mogę dać sobie sam, zamiast uzależniać się od kogoś?
• Czy dla innych możesz zrobić coś z przyjemnością, a nie aby kupić sobie ich miłość?

SKÓRA – organ kontaktu.
• Czy wystarczająco dużo uwagi poświęcam sobie?
• Co mnie tak naprawdę swędzi, piecze i gryzie?
• Dlaczego tak ważne jest to, co powiedzą o mnie inni?
• Kogo chcę od siebie oddalić?
• Czy mogę dostrzec i zmienić sposób myślenia o sobie?
• Czy mogę pozwolić sobie na słabości?
• Czy potrafię nawiązywać kontakty?
• Czy nie tłumię w sobie potrzeby bliskości?
• Czy odnajduję w sobie poczucie wstydu?
• Kto lub co załazi mi tak bardzo za skórę?
• Czy moje poczucie wartości zależy od zewnętrznego świata?
• Czym za bardzo siebie ograniczam?
• Dlaczego skazuję siebie na izolację?

STAW BIODROWY – ból
• Jakie mam trudności, które uniemożliwiają mi realizację moich pragnień?
• Dlaczego zakładam opcje negatywne?
• Dlaczego boję się popełniać błędów, zamiast pokochać wszystkie doświadczenia?
• Co powoduje, że daję sobie spowolnienie i usprawiedliwienie?
• Dlaczego mnożę sobie ból, aby usprawiedliwić strach?

STOPY
• Co utrudnia mi kroczenie do przodu?
• Czy jestem dobrze zakotwiczony w prawdzie i rzeczywistości?
• Co jest dla mnie teraz koniecznym krokiem?
• Czy podążam w życiu we właściwym kierunku?
• Czy nie nazbyt dużą wagę przywiązuję do świata materialnego?
• Czy jestem dostatecznie zakotwiczony w prawdzie?
• Czy moim problemem jest tkwienie w przeszłości?
• Czy pojednałem się Ziemią oraz rodzicami?
• Jakie sprawy mam do załatwienia w moich rodach?

STWARDNIENIE ROZSIANE
• Dlaczego koniecznie chcę być tak twardy i niezależny?
• Dlaczego tak dużo od siebie wymagam?
• Komu i co chcę nadal udowadniać?
• Czy mogę być bardziej elastyczny?
• Dlaczego przenikam siebie swymi zwyrodnieniami?
• Czy przeżyłem rozczarowanie rodzicem tej samej płci?
• Jakie mam umysłowe stwardnienie, jaką twardą bezduszność?
• Dlaczego odmawiam sobie miłości, która rozpuszcza wszystko?

SZYJA
• Komu nie chcę już przytakiwać?
• Co nie pozwala mi oglądać się za siebie?
• Czy jestem przychylny innym punktom widzenia?
• Co tak bardzo przełożyło się na moją sztywność?
• Czy moim problemem jest brak elastyczności?
• Jaka sztywność duchowa przekłada się na sztywność mego ciała?

ŚLEDZIONA
• Dlaczego tworzę w sobie wiele zmartwień i lęków, które kradną mi radość życia?
• Czy potrafię być na tyle silny, aby stawić czoła agresji z zewnątrz?
• Jakie mam obsesje dotyczące rzeczy?
• Komu chcę służyć zamiast być sobą?

TARCZYCA
• Dlaczego tak dużą wagę przywiązuję do działania?
• Dlaczego chcę zaskarbić sobie miłość innych, zamiast dać ją sobie?
• Dlaczego wszystko chcę zrobić szybko i najlepiej?
• Dlaczego zawsze chcę robić coś dla innych, a niewiele robię dla siebie?
• Gruczoł tarczycy odpowiedzialny jest za rozwój duchowy człowieka.
• Nadczynność mówi Ci, abyś odnalazł umiarkowanie, to chroniczny stan gotowości do walki.
• Czy mogę przestać stwarzać pozory odwagi i pozwolić na słabości?
• Dojrzewaj duchowo, a zrozumiesz, po co pojawiłeś się na Ziemi..
• Komu mam najpierw przebaczyć?
• Czego mam się jeszcze nauczyć?
• Czy mogę przestać być tak wymagający i pozwolić sobie na powolność?

TATUAŻ
• Dlaczego wyrażasz pogardę do swego ciała?
• Jaki swój problem chcesz obwieścić światu bezczeszcząc dar ciała?
• Jaki wizerunek siebie chcesz przekazać światu?
• Jaki obraz siebie chcesz utrwalić w innych?
• Co krzyczy naprawdę moja dusza?

TĘTNIAK
• Dlaczego i do kogo tak długo gromadzę w sobie niechęć?
• Czy mogę zamienić swój upór na radość z życia i związków z bliskimi?
• Czego pragnie moje serce?
• Dlaczego pragnę separacji i dawać sobie cierpienia?
• Jakie złości i emocje nagromadziłem w sobie?

TOCZEŃ
• Dlaczego i co tak w siebie nienawidzę?
• Czy mogę autodestrukcję, którą uruchomiłem, zamienić na miłość i radość życia?
• Dlaczego dokonuję toczenia siebie, cudownej istoty boskiej, jaką jestem?
• Z czym lub z kim tak bardzo pragnę toczyć boje?
• Czy mój toczeń mówi: lepiej umrzeć niż kochać życie?
• Jaką moją kapitulację chce mi pokazać toczeń, przed życiem?

TRĄDZIK
• Dlaczego nie akceptuję, nie szanuję i nie kocham siebie?
• Jakie rany z okresu dzieciństwa ciągle przeżywam?
• Jakie trudności w znajdowaniu nowych kontaktów pokazuje moja twarz?
• Kogo chcę odstraszyć, a czego bardzo pragnę?
• Dlaczego tłumię bardzo swoją seksualność?
• Czy mogę zobaczyć siebie jako boski przejaw życia?
• Czy znajduję kontakt z samym sobą i gotowość na zmiany?
• Czy potrafię stanąć twarzą w twarz z moimi problemami?

TRZUSTKA
• Co daje mi tyle zwątpienia i rezygnację?
• W jakiej dziedzinie chciałabym cieszyć się uznaniem i miłością?
• Dlaczego uważam, że wszystko co robię, ma być na najwyższym poziomie?
• Co czyni mnie niepewnym siebie?
• Czy daję dostatecznie miłość sobie samemu?
• Dlaczego zmuszam się, aby wszystko wykonać najlepiej?
• Czy jestem w pełni szczęśliwy?
• Dla kogo chcę być zbawicielem, a kogo okradam?
• Emocje związane z odrzuceniem miłości sprawiają, że z organizmu wydalany jest cukier.

UPŁAWY
• Dlaczego czuję lęk związany z życiem seksualnym?
• Czy czuję się wykorzystywana?
• Dlaczego chcę nad wszystkim kontrolować, również w łóżku?
• Czy mam poczucie winy w tym aspekcie?
• Czy mogę pokochać seks, który nie jest czymś brudnym oraz nauczyć się mówić nie?

USZY
• Jakich prawd nie chcę usłyszeć?
• Komu lub czemu obawiam się nie być posłuszna?
• Czy obawiam się, że inni coś mi zarzucą i dlatego staję się głuchy?
• Jakich kłótni i spraw nie chcesz już słuchać?
• Czy mogę słuchać z miłością i w radości doświadczać życia?
• Czy egocentryzm i pokora równoważą się we mnie?
• Czy są sprawy za które się obwiniam?
• Czy mogę słuchać siebie i innych sercem?

WĄTROBA
• Co tak bardzo i trwale mnie niepokoi?
• Co leży mi na wątrobie?
• Dlaczego koniecznie chcę mieć rację?
• Widząc agresję u innych, czy dostrzegam, co dzieje się w moim wnętrzu?
• Czy jestem gotów pozwolić odejść wszystkiemu, co jest już niepotrzebne?
• W jakich obszarach straciłem umiejętność właściwego wartościowania?
• Co jest dla mnie w moim otoczeniu trujące?
• Z czego potrzebuję oczyścić moje życie?

WYŁYSIENIE
• Dlaczego chcę podporządkować sobie innych?
• Dlaczego pragnę narzucać swoją wolę i wiedzę, aby inni byli posłuszni?
• Co powoduje moje napięcia i lęki?
• Dlaczego nie potrafię wyrażać prośby o pomoc?
• Czy mogę przyznać otwarcie, że czasami się boję i dać sobie do tego prawo?
• Co chcę zagłuszyć swoją autorytarnością?
• Czy mogę kochać się sercem, zamiast dać się prowadzić wybujałemu ego?
• Jakich głębokich przekonań nie chcę odpuścić?

WYPADEK
• Wobec jakich autorytetów czuję bunt?
• Czyją uwagę i współczucie chciałem ściągnąć?
• Jakiej dziedziny życia dotyczy moje poczucie winy?
• Jakie agresje pielęgnowałem świadome i nieświadome?
• Czy mogę rozpocząć od wybaczenia sobie?
• Co tak gwałtownie chciałem przerwać w swoim życiu?
• Należy przy tym przeanalizować cały przebieg wypadku niczym sztukę w teatrze, spróbować zrozumieć jego strukturę i przenieść ją na własną sytuację.
• Wypadek jest karykaturą naszych problemów – tak samo trafną i tak samo bolesną, jak każda karykatura.
• Wypadki drogowe prowadzą niemal zawsze do bardzo intensywnego kontaktu z innymi ludźmi.
• Odkryj prawdziwą przyczynę wypadku. Wypadek to nie przypadek.

WYROSTEK ROBACZKOWY – zapalenie
• Czyjej władzy się wciąż obawiam?
• Co nie pozwala mi wyrazić swoich uczuć?
• Jakie sprawy zgniotłem i stłumiłem w sobie?
• Wobec czego mam wypartą złość, poczucie uzależnienia?
• Czy czuję strach i wrażenie sytuacji bez wyjścia?
• Przed czym tak długo się powstrzymuję?
• Jaką nieuczciwość chcę ukryć w sobie?

ZAPARCIA
• Jakie zastarzałe przekonania trzymam?
• Jakie wspomnienia z przeszłości pielęgnuję?
• Czego tak naprawdę trudno pozbyć mi się w życiu?
• O jakich niekorzystnych sytuacjach dla mnie mówi mi mój organizm?
• Jakie ludzkie sprawy chcę zatrzymać?

ZDRĘTWIENIE
• Co wywołuje tak wielki lęk i do czego nie chcę się przyznać?
• Co uniemożliwia mi realizację własnych planów?
• W czym przejawiam swą sztywność duchową?

ZEZ
• Dlaczego widzę tylko jeden aspekt rzeczywistości?
• Czy nie zerkam na innych okiem zazdrości?
• Czy mogę dzisiaj podjąć inne decyzje, niż w dzieciństwie, i zaakceptować rzeczy i ludzi, takimi jakimi są?
• Czego tak bardzo im zazdroszczę?
• Czy pozostaję w rozterce umysłu i serca?
• Prawe oko podpowiada o naukach z dzieciństwa.
• W lewym zez mówi o życiu uczuciowym, rodzinie.

ZĘBY
• Jakie mam problemy z wgryzieniem się w życie?
• Czy znalazłem własne miejsce w świecie zewnętrznym i wewnętrznym?
• Jakie mam kłopoty z realizacją samego siebie?
• Jeśli zgrzytam zębami w nocy, to czy w dzień mogę zająć się swoją złością?
• Dlaczego myślę, że jestem niedoskonały?
• Czy mogę nawiązać kontakt z wewnętrzną mocą?
• Czy mogę pozwolić sobie na realizację pragnień?

ZROSTY
• Dlaczego jestem tak nieugiętą w swych przekonaniach osobą?
• Czy mogę zmienić stare moje poglądy?
• Dlaczego pielęgnuję niezabliźnione rany?

ZWICHNIĘCIA
• Czego nie chcę zrobić (nadgarstek)?
• Do czego czuję się zmuszany (kostka)?
• Jakie wycofanie się chcę usprawiedliwić?
• Czy mogę stać się bardziej elastyczny?

ZAPALENIE STAWÓW – GOŚCIEC.
• Czy mogę dostrzec, co jest we mnie i co mnie blokuje?
• Co powoduje moje zesztywnienie duchowe?
• Dlaczego tłumię swoje agresje?
• Skąd biorą się naprawdę ukrywane lęki?
• Czy posługuję się swoim sercem, czy daję się prowadzić swemu ego?
• Czy składanie z siebie ofiary światu jest trafnym rozwiązaniem?
• Czy mogę pozbyć się blokad, którymi chcę się usprawiedliwiać?
• Czy jestem gotowy obdarzyć się szczerością, wolnością, miłością i prawdą?
• Czy kocham Dar Życia?
• Co swoimi dolegliwościami chcę usprawiedliwić?
• Czy to, że jestem skromną, porządna, altruistyczną, zdolną do poświęceń osobą, znaczy, że mam się obciążać cierpieniami świata?
• Jaki zastój duchowo – życiowy pokazuje mi moje ciało?
• Czy mój chory staw mówi o braku woli przebijania się przez życie?
• Dlaczego, aż choroba ma mnie zmuszać do szczerości, uczciwości w wobec siebie?

ŻOŁĄDEK
• Kogo lub jakiej sytuacji nie akceptuję?
• Czy mam skłonność do kontrolowania wszystkiego?
• Czego nowego się obawiam nie trawiąc tego?
• Czy kocham i akceptuję siebie i proces życia?
• Czy jestem trawieniem prawdy takiej jaka jest?
• Jak obchodzę się ze swoimi uczuciami?
• Jak często schodzę konfliktom z drogi?
• Jak obchodzę się z moją agresją?
• Jakie ocenianie sytuacji i ludzi blokuje mój rozwój duchowy?

ŻYLAKI
• W jakiej znienawidzonej sytuacji trwam?
• Czy mam poczucie nadmiernego obciążenia?
• Czy pragnę mieć więcej wolnego czasu?
• Czy mogę pokierować się głosem swojego serca?
• Jakie nierozwiązane zatory pozostały w moim życiu?
• Czy potrafię z miłością i radością usunąć zaszłe sprawy?
• Czy zaszłe energie mogę rozpuścić, wdzięcznością i wybaczeniem?

Lewa strona ciała – żeńska – ma związek z energią YIN, energią księżycową, oziębianiem, intuicją, zachowaniem energii, zasadowością, emocjami, biernością i prawą półkulą mózgu. Zaburzenia po tej stronie symbolizują między innymi problem z energią żeńską, wrażliwością, przyjmowaniem, kobiecością czy matką, widzeniem przestrzennym i pragmatyzmem.
Prawa strona ciała – męska – ma związek z energią YANG, energią słoneczną, ogrzewaniem, kwasowością, wyładowaniem energii, racjonalizmem, logiką, aktywnością i lewą półkulą mózgu. Mówi o problemach z energią męską, z finansami, prawym postępowaniem.

• Barki – ponoszenie odpowiedzialności, dźwiganie za innych.
• Biodro – postęp, rozwój; kroczenie w prawdzie
• Dziąsła – pewność i zaufanie do siebie;
• Dłonie – dawanie, branie, praca, sięganie, przytulanie:
• Głowa – jestem, oskarżanie, kierowanie się umysłem;
• Genitalia – seksualność; problemy z kochaniem sercem.
• Jelito cienkie – przetwarzanie, analiza, krytyka;
• Jelito grube – nieświadome treści, gromadzenie, skąpstwo;
• Kolana – pokora, ego, uginanie się, sztywność, nieustępliwość;
• Klatka piersiowa – rodzina, oskarżanie kogoś i siebie, opieka innymi;
• Kości – wypełnianie norm, sztywność;
• Krew – siła życiowa, żywotność; radość.
• Kręgosłup – duchowa siła, elastyczność, związek z miłością jako podstawą;
• Mięśnie – ruchliwość, elastyczność, aktywność;
• Nadgarstek – lewy: otrzymywanie, prawy: dawanie, sztywność, lęk;
• Nerki – partnerstwo, konflikt uczuć, uczciwość, szczerość;
• Nogi – pójście do przodu, kroczenie przez życie, przeszłość, wcielenia, rody.
• Nos – władza, duma, seksualność, wiara w siebie, wścibskość.
• Oczy – poznanie, lęki, widzenie spraw, pojmowanie świata.
• Oskrzela – nadopiekuńczość lub brak opieki, rodzina;
• Palce – nacisk, władza, seksualność, związki, komunikacja;
• Paznokcie – agresja, zaufaj iż nie jesteś sam;
• Penis – władza, duma, seksualność;
• Pęcherz – pozbycie się ciśnienia, uwalnianie zbędnych napięć;
• Pęcherzyk żółciowy – agresja, skamieniałe, nierozwiązane sprawy;
• Plecy – prostolinijność, szczerość, oparcie; przeszłość.
• Płuca – kontakt, komunikowanie, rodzina, wolność.
• Pochwa – oddanie, otwartość, gotowość, macierzyństwo.
• Pośladki – siła; siedzenie, przeszłość, zastój.
• Ręce – przytulanie, branie, dawanie, działania.
• Serce – zdolność do miłości, uczuciowość, przyjęcie życia.
• Skóra – ograniczenie, izolacja, normy, kontakt, bliskość;
• Stawy – ruchliwość, elastyczność, to połączenie części.
• Stopy – stałość, zakorzenienie, rodzice, kroczenie, wcielenia.
• Szyja – elastyczność, umiejętność widzenia aspektów.
• Twarz – stań z bliska twarzą w twarz z problemem, prawda, uczciwość.
• Trzustka – nieradzenie sobie z uczuciami, umysł kieruje życiem;
• Usta – zdolność przyjmowania; wyrażania, kreacji.
• Uszy – posłuszeństwo, bunt wobec słuchania.
• Uda – wewnętrzne dziecko, lęki z dzieciństwa.
• Wargi – górna energia: pragnienia, dolna: środowisko, złość.
• Wątroba – wartościowanie, gromadzenie, umiar, obwinianie.
• Włosy – wolność, władza, siła.
• Zęby – agresja, witalność, motywacja do życia.

UWAGA: Symptomy – chorobę, dostajemy wtedy, kiedy mamy swój problem nieuświadomiony.
Zawsze warto też zadać sobie pytanie, co uniemożliwia mi moja dolegliwość?